tradukoj: be da de en es fr hu nl pl pt ru sk

⁹brit/o

⁹brito

1.

Ano de kelta popolo, kiu loĝis en Britio² antaŭ kaj dum la Romia konkero, kaj donis sian nomon al la insulo kaj la lando (Britujo): la britoj parolis lingvon parencan al la nuna kimra, kaj ilia teritorio inkluzivis, krom Anglio kaj Kimrio, ankaŭ kelkajn partojn de suda kaj centra Skotlando. [1].

2.

Britujano, ŝtatano de Britujo: la 6an de junio celebros britoj ‐ kune kun francoj, usonanoj, k.a. ‐ la 50an datrevenon de la alianca invado en Francion, kiu liberigis Eŭropon de sub nazia jugo, britoj jam celebris la 25an, la 40an, la 45an datrevenojn, ĉar al britoj plaĉas eventoj, kiuj memorigas pri militista sukceso [2].

brita

1.

Rilantanta al britoj¹: la brita lingvo estas unu el la keltaj lingvoj.

2.

Rilantanta al britoj² aŭ ilia ŝtato: mi havas nun la okazon saluti la britan popolon en ĝia granda ĉefurbo [3]; neniu el ni forgesis kiel amike ni estis akceptitaj en la britaj urboj Folkestone kaj Dover [4]; britaj kaj usonaj aviadiloj neniige bombardis Dresdenon [5]; la dato markis la finon ne nur de brita, sed ankaŭ de eŭropa influo [6].

3.

Rilata al la Brita Insularo: la britaj insuloj.

⁹Britujo

Insula ŝtato situanta en okcidenta Eŭropo, norde de Francujo kaj oriente de Irlando, ĉirkaŭita de Atlantiko kaj Norda Maro: li revenis kun riĉa militakiraĵo de la Galla bordo, kie la popolo same kiel en Britujo kun timego kantadis „Liberigu nin Dio de l' sovaĝaj Normandoj“ [7]; ni kongresas nun en glora universitata urbo de Granda Britujo [8].

britujano

Loĝanto de Britujo, i.a. anglo, skoto, kimro.

Brita Insularo

Insularo sidanta sur la nordokcidenta eŭropa submara kontinentrando kaj konsistanta el la du precipaj insuloj Britio kaj Irlando, kaj la Manikinsuloj apud Francio, Manksinsulo kaj pliaj malgrandaj.