tradukoj: be bg de en es fr grc hu pl pt ru

1eklezi/o

eklezio

1.
POLREL Religia organizaĵo posedanta dogmaron, kulton kaj hierarkion (ofte kun disdivido en klerikaron kaj laikojn): lamaisma, romkatolika, evangelia eklezio.
2.
KRI La tuta kristanaro estanta en mistika unuiĝo kun Dio: la eklezio estas la korpo de Kristo, la fianĉino de Kristo; Kristo estas kapo de la eklezio [1]; la eklezio militanta (sur la tero); la eklezio triumfanta (en la ĉielo); jam komence de la 2a jarcento sankta Ignaco de Antioĥio deklaris ke ne gravas la aritmetika plimulto, sed ke „kie estas Kristo, tie estas la katolika eklezio“.
Rim.: Tiu mistika senco estas alternativo al la administracia interpreto de la nocio katolika, identiganta eklezion 1 kun eklezio 2, laŭ la PV-difino kaj ekzemplo: „2 KAT La katolika eklezio: la papo estas la estro de l' eklezio “.
3.
=klerikaro

ekleziulo

(malofte)
REL=kleriko la plej eminenta en la procesio estis altranga ekleziulo [2].

ekleziano

REL Ano de eklezio, klerikolaiko aŭ monaĥo: la reĝo Herodo etendis siajn manojn, por premi iujn el la eklezianoj [3]; eklezianoj estas sub influo de senbazaj kredoj kaj superstiĉoj [4].

tradukoj

anglaj

~o: church (organization); ~ulo : ecclesiastic, priest, cleric; ~ano: ecclesiastic, churchman, churchgoer, church member.

belorusaj

~o: царква (арганізацыя), касьцёл (арганізацыя).

bulgaraj

~o: църква (институция).

francaj

~o: église; ~ulo : ecclésiastique; ~ano: fidèle. ~o militanta: église militante; ~o triumfanta: église triomphante.

germanaj

~o: Kirche; ~ulo : Kleriker, kirchlicher Würdenträger.

hispanaj

~o: iglesia (organización).

hungaraj

~o: egyház; ~ulo : egyházi személy, klerikus; ~ano: egyház tagja. ~o militanta: harcoló egyház; ~o triumfanta: győzedelmes egyház.

malnovgrekaj

~o: εκκλησία.

polaj

~o 1.: kościół; ~o 2.: kościół; ~o 3.: duchowieństwo, kler; ~ulo : kleryk, duchowny; ~ano: wierny, członek kościoła, dusza (pot.). ~o militanta: kościół wojujący.

portugalaj

~o: Igreja.

rusaj

~o: церковь; ~ulo : церковник; ~ano: член церкви. ~o militanta: церковь воинствующая; ~o triumfanta: церковь торжествующая.

fontoj

1. La Nova Testamento, Al la Efesanoj 5:23
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, galoŝoj de feliĉo, 2, kio okazis al la jura konsilisto
3. La Nova Testamento, La agoj 12:1
4. E. Lanti: Vortoj de k-do Lanti, pri la Biblio

[^Revo] [eklezi.xml] [redakti...] [artikolversio: 1.20 2010/07/19 16:30:40 ]