idiom/o

idiomo

Ĉia ajn pli-malpli kompleta lingvosistemo (homlingvo), supernocio por la nocioj „norma literatura lingvo“, „norma skriba lingvo“, „faka lingvo“, dialekto, ĵargono, slango ktp, uzata precipe kiam oni ne povas aŭ ne bezonas precizigi la statuson aŭ specon de la idiomo: multajn afrikajn idiomojn oni ne povas facile klasi en lingvojn kaj dialektojn.

idiomaĵo

Leksika aŭ frazeologia apartaĵo de iu idiomo, propra al ĝi sed nekutima aŭ eĉ tute nekomprenebla ekster tiu idiomo, precipe idiotismo.

tradukoj

anglaj

~o: idiom, vernacular, tongue, language; ~aĵo: idiomatic expression.

belorusaj

~o: ідыём; ~aĵo: ідыёма, ідыяматычны выраз.

francaj

~o: idiome; ~aĵo: idiotisme, expression idiomatique.

germanaj

~o: Idiom, Sprache; ~aĵo: idiomatischer Ausdruck, Spracheigenheit.

hispanaj

~o: idioma.

hungaraj

~o: idióma, nyelv; ~aĵo: idiomatizmus, nyelvi sajátosság.

nederlandaj

~o: taaleigen, idioom; ~aĵo: idiotisme.

portugalaj

~o: idioma; ~aĵo: expressão idiomática.

rusaj

~o: идиом; ~aĵo: идиома, идиоматическое выражение, фразеологизм.

2idiom/o