tradukoj: be ca de en es fi fr hu nl pt ru tr

⁵kabinet/o^Z

kabineto

1.

Ĉambro destinita al intelekta laboro: ŝi ne estis grandmonda sinjorino, [...] kiu inter la kvar muroj de kabineto pesas kaj mezuras cerbon viran kaj virinan, por trovi inter ili similecon kaj malsimilecon [1]; kabineto de kuracisto [2]; lingvo ne povas esti kreita en kabineto, kiel viva ekzistaĵo ne povas esti kreita en la retorto de ĥemiisto [3]; mi estas sola en mia kabineto, la pordo de la oficejo malfermiĝas nur por sciantoj de sekreta kodo [4]; li staris kun vizaĝo turnita al la kabineta pordo [5]; la natura indiferenteco de la mondo por kabinetaj provoj^Z (nur teoriaj, sen rilato kun la realaĵoj; vd libra, retorta).

2.

Speciala ĉambro, kie oni ekspozicias sciencajn aŭ artajn kolektojn por studo: kabineto de naturaĵoj^Z; kabinetoj pri artaĵoj kaj mirindaĵoj, kiujn kunmetis kelka nombro da 16-jarcentaj sciencistoj kaj diletantoj, estis vere enciklopedie konceptitaj kolektoj, prezentantaj miniaturan mondon [6]. galerio.

3.

ministraro ne facilas ordigi la opiniojn de la koalicia kabineto [7]; ne estas bona kontakto inter la kabineto kaj [la hungara] Nacia Banko: nun maldekstra ministraro estras, dum la bankestro estas iama dekstra ministro pri financoj [8].

4.

Grupo de helpantoj kaj konsilantoj de ministro en- kaj eloficiĝantaj kune kun li aŭ ŝi: en Belgio ĉiu ministro havas sian kabineton, t.e. aro (50 ĝis 100) da personaj kunlaborantoj, kiuj konsilas lin.

kabinetulo

1.

Intelektulo, kiu sidadas en kabineto ¹, pripensas aferojn tro teorie sen sperto pri realo: banalaĵoj skribitaj per la „avangarda“ lingvaĵo de kabinetuloj [9].

2.

Ano de ministra kabineto ⁴: la rilatoj inter la ministrejaj funkciuloj (kiuj delonge laboras en la ministrejo kaj konas la problemojn) kaj la kabinetuloj (kiuj estas portempaj, plejofte eksteruloj, sed forte influas la ministron) kutime ne estas bonaj [10].