Malmola nigra substanco, konsistanta el preskaŭ pura
karbono,
devenanta nature aŭ arte de ligno, kaj uzata por hejti:
ŝtonkarbo aŭ terkarbo;
konservas eĉ karbo la strukturon de l' arbo
(oni konservas ĉiam signojn de sia deveno)[1];
blanka karbo
(fluakvo uzata por produkti elektron);
nigraj karbigitaj traboj;
la macoj karbiĝis en la fornoZ.
antracito,
lignokarbo,
terkarbo,
lignito,
torfo.
2.
Peco el karbo:
karboj ekflamis de Dia buŝoZ;
ardantaj kaj brulantaj karbojZ;
sidi kvazaŭ sur flamantaj karbojB(senpaciencege. pinglo).
Karbopeco, cilindra aŭ prisma, uzata kiel pozitiva
poluso
en elektraj aparatoj.
lignokarbo
Bruligaĵo,
produktata per malrapida kaj nekompleta brulo de ligno en senaera
atmosfero:
en portebla fajrujo brulis amaseto da lignokarbo, plenigante
la
ĉambron per komfortiga ardo
[2];
Zalmuna malmoligis la [vaksajn] cilindrojn super la
ardantaj
lignokarboj (t.e. karbetoj el lignokarbo)[3].
terkarbo, minkarbo, ŝtonkarbo
Minerala karbo, eltirata el la tera profundo por servi
kiel bruligaĵo.