tradukoj: de es fa fr hu nl pt ru

^*pingl/o [1]

^*pinglo

1.

Metala stangeto, pinta ĉe unu ekstremo, kiun oni uzas por pike fiksi teksaĵon aŭ veston: estis tiel lume, ke oni povus trovi pinglon [2]; (figure) sidi sur pingloj (maltrankvilege atendi) [3]; (figure) eĉ pinglo (bagatelo) povas koron trapiki [4]. fiksiloagrafo, broĉo, fibulo, najlo

2.

Pingloforma folio de konifero: pingloj de pino^B.

alpingli

Fiksi per pinglo: Panjo, panjo, atendu, mi alpinglos malantaŭe la tuketon [5]!

depingli

Demeti ion fiksitan per pinglo.

harpinglo

Metala senpinta stangeto, ofte fleksita laŭ du paralelaj branĉoj, uzata por fiksi la harojn: viajn harligojn vi levus iom pli alte kaj ornamus ilin ... per oraj harpingloj [6].

prempinglo

Mallonga pinglo kun larĝa plata kapo, kiun oni enpikas per fingropremo por alkroĉi desegnopaperon, mapon ktp.

sendanĝera pinglo

Pinglo fleksita risorte kiel U kun o-forma cirklo en la mezo, kun ingo ĉe unu ekstermo, en kiun ingon eblas fiksi la alian (pikan) ekstremon. Oni uzas tion por fiksi etendaĵojn de vesto aŭ bandaĝo aŭ dorse de insignoj kiel fiksilon. agrafo