tradukoj:
be bg de en es fr hu nl pt ru
*kviet/a
*kvieta
- 1.
- (io)
Ne ekscitanta la sentumojn, senmova, ebliganta facilan ripozon,
paciga:
la sanktej' kvieta de l' diinoZ;
kvieta vetero, nokto, vento, strato (senbrua), urbo, maro,
rivero, lumo (nelaciga);
kvieta akvo ŝiras la bordojnB;
en la kvieta fajro de la diamanto kuŝis mira sortoZ;
li marŝis per malrapidaj kvietaj paŝoj;
kvieta feliĉo;
post krioj fariĝis kviete.
- 2.
- (iu)
Ne montranta ekscitecon, havanta nepasian kaj pacan aspekton:
kvieta vizaĝo, gajeco (senmalica), malĝojoB
(ne senespera);
oni rimarkis en ili inteligentecon kaj kvietan energion;
longe mi silentis, estis kvieta kaj detenis minZ;
leono kuŝis kvieta en la kaĝo;
preni kviete la manon de iuZ;
bestaro multnombra kviete manĝas sur kampo senombra;
dolĉa ripozo, kviete silenta, regas denove en mia koro.
dolĉa 3,
milda - 3.
- (iu)
Nekolerema, ne facile incitebla, pacema, malsovaĝa:
kvieta homo, besto.
kvieto
- 1.
-
Stato de io aŭ iu kvieta, paca.
- 2.
-
Stato de io aŭ iu kvietaspekta:
Fariĝis paco, sed la homaro ankoraŭ ne retrovis sian kvieton.
- 3.
Stato de objekto, kiam ĝi havas nulan rapidon rilate al iu bazo:
kvietmaso (maso de objekto en stato de
kvieto)
kvietecokvieteco
kvieto
La kvieteco de la nokto karesis la animon.
kvietigi
(tr)
- A.
-
Igi iun aŭ ion kvieta:
- 1.
-
Kiam tiu kispluvego estis iom kvietigita...
kvietiĝas vento, ventego.
- 2.
-
kvietigi doloron, soifon, koleron, la skrupulojn de iu;
kvietigi la malkonsentojnB;
pacienculo kvietigas disputonZ;
ŝia spirito, kvietigita de trankvileco kaj vigligita
de espero, fortigis la korponZ;
la entuziasmo kvietiĝis.
- B.
-
- 3.
-
Kutimigi beston al kunvivado kun homo:
kvietigi serpentojn, gazelon;
kvietigisto de sovaĝaj bestojZ
(dresisto).
kvietismo
-
Kristana mistikismo,
populara precipe en la 17a jarcento, kiu metas la perfekton de
homo en neniiĝo de sia volo en Dion, kaj en vivo de pasiva medito.
malkvieta
-
Ekscitita, moviĝema, malmodera, kolerema:
la malpiuloj estas kiel malkvieta maro, kiu ne povas
trankviliĝiZ;
malkvieta ventoZ;
malkvieta pasio.
tradukoj
anglaj
~o 3.:
rest.
~maso:
rest mass.
belorusaj
~a:
спакойны, ціхі, ціхамірны, рахманы;
~o:
спакой, супакой;
~igi 1.:
супакойваць;
~igi 2.:
супакойваць, наталяць, здавальняць;
~igi 3.:
утаймоўваць;
mal~a:
неспакойны, трывожны.
bulgaraj
~a:
тих, мирен.
francaj
~a:
calme (adj.);
~o 1.:
calme (subst.);
~o 2.:
calme (subst.);
~o 3.:
repos (immobilité);
~igi A:
calmer;
~igi 3.:
apprivoiser;
~ismo:
quiétisme;
mal~a:
agité, excité.
germanaj
~a 1.:
ruhig, friedlich, still;
~a 2.:
ruhig, ausgeglichen, gelassen;
~a 3.:
sanft, friedfertig;
~o 1.:
Ruhe, Gemütsruhe, Gelassenheit;
~o 2.:
Ruhe, Gemütsruhe, Gelassenheit;
~o 3.:
Ruhe, Bewegungslosigkeit;
~eco:
Ruhe, Stille;
~igi 1.:
beruhigen;
~igi 2.:
besänftigen, befrieden;
~igi 3.:
zähmen;
~ismo:
Quietismus;
mal~a:
unruhig, aufgeregt.
~maso:
Ruhemasse.
hispanaj
~a:
calmado, quieto (adj.);
~o 1.:
calmado, quieto (subst.);
~igi A:
calmar.
hungaraj
~a 1.:
nyugodt, csendes;
~a 2.:
nyugodt, kiegyensúlyozott;
~a 3.:
nyugodt, békés;
~o:
nyugalom, nyugalmi állapot;
~eco:
nyugalom, nyugalmi állapot;
~igi 1.:
nyugtat;
~igi 2.:
nyugtat, csillapít;
~igi 3.:
szelidít;
~ismo:
kvietizmus;
mal~a:
nyugtalan, izgatott, háborgó.
nederlandaj
~a:
rustig, stil;
~o 1.:
rust, kalmte;
~o 2.:
rust, kalmte;
~o 3.:
rust;
~igi A:
kalmeren, stillen;
~igi B:
temmen, dresseren;
~ismo:
quietisme;
mal~a:
onrustig.
portugalaj
~a:
quieto, calmo, sereno, sossegado, manso, pacato, quedo, calmoso, chão .
rusaj
~a 3.:
кроткий;
~a:
спокойный, тихий, безмятежный;
~o 1.:
спокойствие, покой;
~o 2.:
спокойствие, покой;
~o 3.:
покой, состояние покоя;
~eco:
спокойствие;
~igi 1.:
успокоить;
~igi 2.:
унять, утолить;
~igi 3.:
укротить;
~ismo:
квиетизм;
mal~a:
беспокойный, тревожный.
~maso:
масса покоя.
[^Revo]
[kviet.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.20 2010/06/08 16:30:23 ]