dolĉ/a

^*dolĉa

Agrable impresanta guston, kiel sukero aŭ mielo: dolĉa pomo, suko, vino.

Agrabla por la sentumoj: dolĉa melodio, voĉo, bonodoro^Z, tapiŝo, ŝtofo, fantazio^Z, veluro; lia parolo fluis dolĉe kaj agrable; dolĉe dormadi [2]. VD:

ĉarma, glata, ĝuiga, plaĉa, velura.

Agrabla por la korsento, milda, malsevera, karesa: dolĉa homo, vizaĝo; dolĉaj (karesaj) vortoj; flustri dolĉaĵojn al amatino VD:

delikata 2, facila, glata, kvieta, malakra, miela, modera

maldolĉa

Havanta akran, mordan guston, kiel galo aŭ pipro: maldolĉa kiel absinto [3]; maldolĉa migdalo [4]. SIN:

amara

acida

Doloriga, prema, peza por la psiĥo aŭ rilata al tia sento: kaj ili faros al si pro vi kalvaĵon, ĉirkaŭzonos sin per sakaĵo, kaj ploros pri vi kun maldolĉa koro maldolĉan ploron [5]; ŝi verŝis maldolĉajn larmojn [6]; tiel denove pasis iom da tempo, longa kaj maldolĉa [7]; neniu pokalo de la vivo enhavas ekskluzive nur vermuton, neniu bona homo povus regali homon nur per la maldolĉa kaliko da suferoj [8]; ia maldolĉa ironio sonis en la voĉo de la nejuna virino [9]; maldolĉa sento de neplenumita espero^Z; ili maldolĉigis al ili la vivon [10]. SIN:

amara

dolĉaĵo

Manĝaĵo kun precipe dolĉa gusto pro mielo, sukero aŭ aliaj dolĉaj konsistaĵoj: Nebukadnecar, reĝo de Babel, ... plenigis sian ventron per miaj dolĉaĵoj, kaj forpelis min [11].

tradukoj

persaj

~a 1.: شیرین; ~a 2.: شیرین، خوشایند، دلنشین، دلپذیر; ~a 3.: شیرین، ملایم، نرم، لطیف; mal~a 1.: تلخ; mal~a 2.: تلخ، ناگوار، ناخوشایند، اندوهبار.

polaj

~a: słodki; mal~a: gorzki.

portugalaj

~a 1.: doce; ~a 2.: doce, suave, ameno, fagueiro, meigo, agradável; ~a 3.: doce, suave, ameno, fagueiro, meigo, agradável; mal~a 1.: amargo; mal~a 2.: amargo.

rusaj

~a 1.: сладкий; ~a 2.: сладостный, приятный; ~a 3.: сладостный, приятный; mal~a: горький.

^*dolĉ/a [1]

^*dolĉa

maldolĉa

dolĉaĵo

dolĉaĵejo

tradukoj

anglaj

belorusaj

bulgaraj

ĉeĥaj

francaj

germanaj

hispanaj

italaj

nederlandaj

persaj

polaj

portugalaj

rusaj

fontoj