tradukoj: be bg cs de en es fr hu nl pt ru

^*loĝ/i [1]

^*loĝi

1.

Daŭre restadi en loko, kie oni kutime vivadas: li loĝas ekster la urbo [2]; la rusoj loĝas en Rusujo [3]; loĝi en bela domo, en pensiono; se la tero estus loĝata ... de saĝuloj [4]. arbaro loĝata de sennombraj birdoj^Z; la lando de via fremdeloĝado [5]; loĝloko^Z.

2.

gasti loĝi ĉe amiko, en hotelo dum du tagoj.

^*loĝanto

Tiu, kiu loĝas ie: tiu ĉi urbo havas milionon da loĝantoj [6]; alia loĝanto de la strato [7].

loĝantaro

Tuto de la homoj loĝantaj en loko, urbo, provinco, lando...: bruis la loĝantaro de la granda urbo sur la vasta trotuaro [8].

loĝebla

Kie oni povas loĝi: loĝebla lando^Z.

^*loĝejo

Domo aŭ ĉambraro, kie oni loĝas: ŝi prenis la plej belan arĝentan vazon, kiu estis en la loĝejo [9].

loĝigi

Havigi loĝejon al iu: volonte mi loĝigos vin en mia palaco [10]; loĝigi laboristojn en barako.

amasloĝejo

Loko aranĝita por densa loĝado de multaj homoj, kie privateco mankas: kutime en UK-j amasloĝejo estas ekzemple gimnastejo de lernejo [11]; longaj labortempoj, malsanigaj amasloĝejoj, infanlaboro, mallonga vivdaŭro, mankanta laborprotekto estis kelkaj el la mankoj kiuj per klasbatalo estis iom post iom forigitaj [12].

ekloĝi

Aranĝi sian restadon en nova loko: ne iru en Egiptujon, por tie ekloĝi [13].

enloĝiĝi^Z

Preni, ekokupi loĝejon: mi enloĝiĝis en la mansardo [14].

pasloĝanto

Portempa restanto en loko, en lando: fremdulo kaj pasloĝanto mi estas ĉe vi [15]. gasto, migri, nomado

praloĝanto

Iu el la plej antikve konataj loĝantoj de lando: la Akkadai (aŭ montanoj), la praloĝantoj en la orienta, monta parto de la Babela regno [16]. indiĝeno

priloĝi

Esti loĝanto, resti en: kiam Jerusalem estis priloĝata kaj bonstata [17]. okupi

transloĝiĝi

Ŝanĝi sian loĝejon, kaj okupi alian: poste ni transloĝiĝis Moskvon [18].