tradukoj: be cs de el en es fr hu nl pt ru sk sv tp vo

^*neni/o [1]

^*nenio

Nea nedifina pronomo montranta foreston, mankon de io: nenio estas preta; pli bona io, ol nenio [2]; li manĝis nenion^B; kial vi diras nenion? nenio povas ŝin konsoli^B; ni nenion povis vidi; nenion malbonan li faris; por nenio oni faras nenion [3]; via rimedo nenion taŭgas; nenionfarado^Z, neni(o)farado.
Rim.: En la Fundamento nenio aperas kiel regule formita, neradika tabelvorto, aliflanke la derivaĵoj montras, ke neni estas uzata ankaŭ radike.

nenio, neniaĵo

1.

Absoluta foresto de estado de io ajn: la absoluta nenio ne estas pli facile komprenebla ol senfino; ni ĉiuj konfuze dronos en la abismo de la neniaĵo.

2.

Absoluta senvaloraĵo: vi estas neniaĵo kaj via agado estas neniaĵo^Z; jen ili ĉiuj estas vantaĵo, neniaĵo estas ilia faro, vento kaj senhavaĵo estas iliaj idoloj^Z; kiu havas nenion estas nenio [4].

nenieco

Absoluta vanteco kaj venteco: la nenieco de la homa gloro.

neniigi

1.

Tute forigi, detrui, pereigi: la tertremo neniigis ok vilaĝojn; la barbaraj invadoj neniigis la romanan potencon; ne sufiĉas neniigi (negativa), necesas plenigi la malplenon; la ĉielo disneniiĝos^Z;

2.

Tute senvalorigi, nuligi, senefikigi: neniigi decidon, regulon; niaj klopodoj neniiĝis fumo, ŝaŭmo, vana