tradukoj:
be br cs de el en es fi fr he hu nl pl pt ro ru vo
*nur[1]
*nur
Adverbo signifanta:
- 1.
-
Ne pli ol:
en la ĉambro sidis nur kelke da homoj
[2];
la bileto kostas nur unu frankon;
la forno estas nur varmeta;
li estas nur dekjara;
ŝi estas ne nur bela, sed ankaŭ bona;
Esperanto estas nur lingvoZ;
aŭskultu nur;
ŝi nur ploris.
- 2.
-
Ne alie ol:
li povas paroli nur angle;
mi tion faris nur por plaĉi al vi;
via vino estas nur ia abomena acidaĵo
[3];
en nia lando sin ne trovas montoj sed nur montetojZ;
rigardadi Esperanton nur de ĝia flanko praktika kaj uzadi
ĝin nur por sia utiloZ
- 3.
-
Ne pli frue ol:
li revenos nur morgaŭ;
oni komprenos nur iam posteZ
- 4.
-
Ne pli malfrue ol:
mi atendos vin nur ĝis la 6a.
Rim. 1:
Same kiel ne, la adverbo nur devas ĉiam senpere
stari antaŭ la vorto, kiun ĝi koncernas kaj limigas:
mi deziras
nur iom promeni kun vi;
mi deziras promeni nur kun vi;
ni diros nur kelkajn vortojn pri la lingvoj artaj;
ni diros tial kelke da vortoj nur pri la lingvoj
artajZ;
tio estas batalilo nur de pseŭdoinstruitaj
sofistojZ;
ni scias, ke vi kutimas rilati kun estimo nur al tiaj
argumentoj, kiuj...Z;
al laborado por Esperanto instigas nin nur la penso pri la
granda
ideo, kiun lingvo internacia en si enhavasZ;
ni povos venki nur se ni zorgeme konservos al nia lingvo
ĝian simplecon kaj facileconZ;
per reformado ni nur perdos ĉion akiritanZ;
li rapidis, kiel li nur povisZ;
nur post longa serĉado ni trovis ilin.
Rim. 2:
En multaj okazoj la vortoj „nur“ kaj
„sole“
estas samvaloraj:
nur li (aŭ li sole) estas kulpa.
Sed ambaŭ ne estas ĉiuokaze samsignifaj kaj indiferente
uzeblaj:
li nur promenis
signifas: li ne faris alion ol promeni;
li sole promenis
povas signifi: li promenis izole, estante sola aŭ:
li, inter la ceteraj, estis la sola, kiu promenis.
En tiu ĉi lasta senco la frazeto egalvaloras kiel:
nur li promenis.
Tamen estas konsilinde, pro klareco, uzi la esprimon li sole
promenis nur en la unua signifo. Zamenhof uzis ofte la esprimon
„sole nur“.
nura
-
Ne plia ol, ne alia ol, tute apartenanta al unu speco, unukaraktera,
simpla 2,
pura 1:
tio estas nura eraro
(nenio alia ol eraro);
tio estas nura hazardo
(ne pli ol hazardo);
la nura bleko de leono timigas ĉiujn bestojn;
lia nura alproksimiĝo kompromitis virinon
[4].
Rim.:
Ne konfuzu „nura“ kaj sola:
li estas nura fiulo (nenio alia ol fiulo);
li estas (la) sola fiulo (ununura, senkomplica).
nurnura
-
Vere nura, sen io kroma:
tiu ĉi triopo estas nurnuraj amikoj, kiujn la
komunumestro havas
[5].
ununura
- unika
ŝia ununura filo;
ekzistas ununura Dio, rekonata kaj
adorata de ĉiuj religioj
[6].
ununura kaj perfekte komuna lingvo prezentas,
laŭ Komenio, plej bonan solvon de homaj problemoj
[7]
estas io sklaveca, humiliga en tio ...
ke la ununura penso, estu ĝi eĉ treege grava,
elpremis el li ĉiujn aliajn, ŝirmis la vivajn
kolorojn kaj sonojn de la mondo
[8].
tradukoj
anglaj
~a:
mere.
belorusaj
~:
толькі;
~a:
адзіны, просты;
unu~a:
адзіны, адзін-адзіны, адзін-адзінюткі, унікальны.
bretonaj
~:
ne ... ket nemet, hepken, nemetken;
~a:
hep mui ken, ha netra ken;
unu~a:
nemetañ (-don, -dout, -ti).
ĉeĥaj
~:
teprv;
~a:
pouhý.
finnaj
~ 1.:
vain, ainoastaan;
~ 2.:
vain, pelkästään;
~ 3.:
vasta;
~a:
pelkkä, silkka, jo (pelkkä);
unu~a:
yksi ainoa.
francaj
~:
ne ... que, seulement;
~a:
simple (pur et simple);
~~a:
pur et simple, seul et unique;
unu~a:
unique.
germanaj
~ 1.:
nur, bloß;
~ 2.:
nur, bloß, ausschließlich, lediglich;
~ 3.:
erst;
~ 4.:
nur bis, nicht später als;
~a:
bloß, rein;
unu~a:
einzig.
grekaj
~:
μόνο.
hebreaj
~ 1.:
בסך הכל;
~:
רק;
~a:
גרידא;
unu~a:
יחודי.
:
בנה יחידה.
hispanaj
~:
sólo, solamente;
~a:
único.
hungaraj
~:
csak, csupán;
~a:
csupa, merő;
unu~a:
egyedüli, egyetlen.
nederlandaj
~ 1.:
slechts, maar;
~ 2.:
enkel, maar, slechts, alleen;
~ 3.:
pas, maar;
~ 4.:
maar, enkel, slechts;
~a:
zuiver, louter;
unu~a:
uniek, enig.
polaj
~:
dopiero, tylko;
unu~a:
jedyny.
portugalaj
~:
só, somente, apenas;
~a:
mero.
rumanaj
~:
de-abia, doar;
unu~a:
unic.
rusaj
~:
только, лишь;
~a:
один только, простой;
unu~a:
единственный, один-единственный, уникальный.
volapukaj
~ 1.:
te;
~ 2.:
te.
fontoj
1.
E. Grosjean-Maupin: Plena Vortaro de Esperanto2.
L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 323.
L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 354.
Eliza Orzeszkowa, trad. L. L. Zamenhof: Marta, p. 168a5.
E. Kumičić, trad. S. Rukelj:
Surprizitaj nuptofestantoj, inko, 20016.
V. K. Barandovská-Frank: Komenio kaj internacia lingvo,
Internacia Seminario pri Komenio, Prelegaro. -
Prago: ĈEA, 1992
7.
Giordano Formizzi: Filozofio kaj teologio en la verkoj de J.A.
Komenský,
Internacia Seminario pri Komenio, Prelegaro. -
Prago: ĈEA, 1992.
8.
V. N. Tretjakov: Konsiloj al la enlumiĝinto, Survoje
[^Revo]
[nur.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.27 2007/07/26 16:30:35 ]