tradukoj:
be de en es fr hu nl pt ru
1oblikv/a [1]
oblikva
[2][3]
- 1.
-
Kliniĝanta for de la vertikala direkto:
la ortanto estas pli mallonga ol ĉiuj oblikvaj linioj
kondukitaj de la sama punkto al la sama rekto;
oblikve staranta turo.
- 2.
-
Kliniĝanta for de la normala direkto: oblikva vojo;
oblikve teksita drapo;
oblikva rigardoZ
(= ne direktata al la okuloj);
li multe rigardis ŝin oblikve kaj avide.
malrekta,
traŝultra,
transversa
oblikvi, oblikviri
(ntr)
-
Iri laŭ oblikva direkto.
oblikvo
Nomo de askia signo
iam destinita por prezenti oblikvan
frakcistrekon, kaj
nun ricevinta la funkcion de disigilo, interalie en la uniksaj
dosierindikoj kaj sekve, en TTT-adresoj.
oblikveco
- 1.
-
Oblikva, klinita meto:
la interparolo vagis sencele de golfaj klaboj ĝis la kaŭzo de
la ŝanĝo en la oblikveco de la ekliptiko
[4].
- 2.
- (malofte)
Malrekteco en agado pro kaŝitaj
antaŭsupozoj
aŭ intencoj:
oni favoris dum tiom da generacioj politikan paroladon kiu
privilegias aludojn kaj oblikvecon
[5].
tradukoj
anglaj
~a:
oblique;
~o :
slash, forward slash, diagonal, fraction bar, fraction, solidus, slant, oblique stroke, separatrix, shilling mark, shilling stroke, virgule.
belorusaj
~a 1.:
нахільны, нахілены, спусьцісты;
~a 2.:
косы, касы, крывы.
francaj
~a:
oblique (adj.);
~i, :
obliquer;
~o:
barre oblique;
~eco:
obliquité.
germanaj
~a 1.:
schief;
~o :
Schrägstrich (Zeichen).
hispanaj
~a:
oblicuo, inclinado;
~o:
pleca.
hungaraj
~a:
ferde;
~i, :
ferdén megy, ferdén halad;
~o:
törtjel, perjel.
nederlandaj
~a 1.:
schuin;
~a 2.:
krom;
~i, :
schuin lopen;
~o:
schuine streep, breukstreep.
portugalaj
~a:
oblíquo;
~o:
barra.
rusaj
~a 1.:
наклонный, покатый;
~a 2.:
косой;
~i, :
косить;
~o :
косая, дробь.
[^Revo]
[oblikv.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.18 2011/12/21 01:10:08 ]