tradukoj: be de en fr hu nl ru

^*supoz/i [1]

^*supozi

Provizore akcepti ion kiel veran aŭ eblan, ne posedante pruvojn tute certajn: mi supozas, ke li baldaŭ alvenos; li amis siajn paroĥanojn, kaj li ankaŭ supozis, ke ili estimas lin [2]. diveni, hipotezi, konjekti, kredi

supoze ke

Se verus tio ke: mankas al li ... preteksto starigi publikan malpacon kontraŭ ni, – supoze, ke li havas la kuraĝon necesan [3]; supoze, ke li tamen albordiĝis en Hindujo, tiam la rigardo de la Basiliscus mortigintus lin [4]..

supozo

Penso aŭ eldiro, ke io povas esti vera, ankoraŭ ne havante pruvon: tio konfirmas miajn supozojn; vi malpravas fari tian supozon koncerne min [5].

supozeble

Kiel oni povas supozi: supozeble inter ili ne estis eĉ unu, kiu kredus la vortojn de sinjorino Szwejc [6].

supozigi

1.

Agi aŭ aspekti tiel, ke oni emas supozi: tio supozigas, ke la sukceso estos granda; la aspekto de lia vizaĝo supozigis, ke li ne razis sin almenaŭ tri semajnojn [7]; la garnaĵoj de la kameloj supozigas, ke ili venas el la lando Egipta [8].

2.

Logike neprigi: la juro diferencas de la filozofiaj konceptoj precipe pro tio, ke ĝi supozigas realan sankcion [9]; sed se, anstataŭ supozigi la mankantan ligantan vorton „ke“, la frazo havas ligantan vorton alian ..., tiam devas esti uzata tiu kazo, kiun postulas la senco de la ekzistanta liganta vorto [10].

antaŭsupozo

Supozo, kiu estas konscia aŭ nekonscia bazo de rezono: ni neniam konscias pri ĉiuj niaj antaŭsupozoj, [11]. aksiomo¹, antaŭjuĝo, elirpunkto, postulato¹

missupozi

Erari maltrafe supozante: antaŭe la kuracistoj missupozis, ke ŝia intesto ŝtopiĝis [12].