¹pupitr/o

pupitro

Meblo kies supera parto havas deklivon, sur kiu oni metas libron, kajeron, por pli komforte legi aŭ skribi.

a): Tia, ĉe kiu oni laboras side: pupitro de lernejano; pupitro de violonisto. konzolo
b): Alta skribotablo, ĉe kiu oni laboras stare.
c): Meblo sur kiun direktanto de orkestro metas la partituron.
d): Tia meblo en kristana preĝejo, staranta antaŭ la altarejo, sur kiun dum la diservo oni metas diservajn librojn aŭ ikonojn.
Rim.: La PIV-oj nomas tion „ĥorpupitro“ ― maltaŭge kaj malkonvene por rusa ortodoksa kirko (fakte, la afero neniel rilatas al ia ajn „ĥoro“). Pli konvena estas „legpupitro“ en [1]; sed jam simpla „pupitro“ ŝajnas sufiĉa. [Sergio Pokrovskij]