spit/e

spiti

Montri al iu, ke oni plezuras kontraŭstarante al lia volo aŭ ke oni estas preta batali kontraŭ li; malŝate ĉagreni: abelujon ne incitu, amason ne spitu [2]; pli facile estas eviti ol spiti [3]; ĉiujn siajn malamikojn li forspitas ^Z; (figure) laĉo da koraletoj ĉirkaŭis la kolon, kvazaŭ spitante la truojn kaj la flikojn de la talivesto ^Z; (figure) spita persisto. VD:

defii, provoki

^*spite

Intence kontraŭstarante la volon de iu alia, montrante, ke oni ne timas batalon: spite al iu^Z, spite de iu, spite iun^Z; spite ĉiujn argumentojn li rifuzis; spite al vi, barbaroj! [4] (evitinde) spite iu ^Z.
Rim.: Malgraŭ montras simplan kontraŭecon; spite montras ĉiam intencon kaj obstinan kontraŭstaron.

spite ke, spite al tio ke

Kontraŭante tion ke, malgraŭ ke: spite ke mi rapide eliris el la vendejo mi ne povis vidi kiuj estis la viroj kiuj interparolis malantaŭ la stokbretaro [6]; spite al tio, ke Jozefo nur spertis tri jarojn de formala eduko, li farigis kompetenta lingvisto [7].

tradukoj

anglaj

~e: spite.

belorusaj

~i: дзейнічаць насуперак, рабіць назло, ісьці проці (чаго, каго), пайсьці супраць; ~e: наперакор, насуперак, напоперак, назло, назнарок; ~ema: упорысты, упарты.

francaj

~i: défier, provoquer; ~e: en dépit (de); ~ema: indocile, provoquant; ~e ke, : quand bien même.

germanaj

~i: trotzen; ~e: trotz; ~ema: trotzig.

hispanaj

~i: desafiar, provocar, retar.

hungaraj

~i: dacol; ~e: dacára, ellenére; ~ema: dacos; ~e ke, : annak ellenére, hogy. abelujon ne incitu, amason ne ~u: ne ingereld az alvó oroszlánt.

nederlandaj

~i: trotseren; ~e: in weerwil van, ondanks, trots; ~ema: weerbarstig.

rusaj

~i: действовать наперекор, действовать вопреки, действовать назло; ~e: вопреки, наперекор, назло; ~ema: упрямый.

^*spit/e [1]