tradukoj: de en fr hu nl pt ru

¹vibr/i [1]

vibri

1.

Esti agitata de interna movo, pro kiu molekuloj de korpo iras kaj reiras trans fiksa punkto, kaj kiu komunikiĝas al la medio: vibras kristala glaso, sonorilo, tamtamo; (figure) ĉiuj vibras (ekscitiĝas) pro ĝojo. tinti, sonori.

2.

Formoviĝi el sia ekvilibra pozicio kaj tien reveni per alterna rapida movo: vibras kordoj, vergeto, molekuloj; (figure) vibrigi la internajn kordojn de la koro (eksciti iajn sentojn). balanciĝi, pendoli.

3.

Sonori laŭ alternaj laŭtiĝoj kaj mallaŭtiĝoj: iafoje ekvibris en la aero malklaraj sonoj de flutoj^B; li diris per flama, vibranta voĉo; liaj paŝoj vibris tra la silento; (figure) entuziasmo vibras tra la tuta parolado; (figure) mil ĝojaj sentoj vibras tra l' koroj.

vibro

Iu el la alternaj movoj de vibranta korpo: la vibroj de sonorilo, kordo, pendolo. tremo

postvibri

Plu vibri post la ĉesigo de la impulso estiginta la vibron: liaj timpanoj ŝajnis postvibri [pro la alarmilo] [2]; (figure) fine li ekdormas, kaj en liaj sonĝoj postvibras lernejaj bildoj, kiaj ĵus okupis lian maldorman cerbon [3].