IND = "meritas aux valoras esti farata". Komparu kun EBL kaj END. Tio, kio staras antaux IND, cxiam ricevas agan kaj pasivan signifon. La aga signifo estas tiu, kiun la radiko havas kun verba finajxo. IND-vortoj do cxiam devenas de verboj. Oni povas uzi IND nur cxe objektaj verboj:
Komence la sufikso END ne ekzistis, kaj oni uzis IND ankaux kun la signifo de END ("devas esti farata"). Tiu uzo de IND ne estas tute malaperinta:
Konstrui sur gxi [la diletanteco] sian ekzistadon fizikan [...] estas nefareble kaj nefarinde.[M.74] = ...ne devas esti farate.
La vorto prezoinda ne sekvas la regulon, ke antaux IND la radiko cxiam havu agan kaj pasivan signifon. La ligfinajxo O montras, ke IND estas uzata kiel ordinara radiko (normale afikso ne havas ligfinajxon). Tia uzado de ligfinajxo estas tamen malofta kaj eksperimenta. Oni ankaux povas uzi dividostrekon por montri, ke IND estas uzata kiel ordinara radiko: prez-inda. Elparole oni tiam normale uzas kromakcenton je PREZ.