[1]
(p.p. angulo)
Malpli granda ol orto:
ajna triangulo havas almenaŭ du akutajn angulojn.
akra2
obtuza,
malakuta.
(p.p. malsano)
Prezentanta fortajn simptomojn, rapide graviĝanta:
li suferas akutan ftizon.
akra4
En la lingvoj kun muzika aŭ tona
akcento,
karakterizas sonojn prononcatajn en relative pli alta
aŭ altiĝanta tono:
akuta vokalo, tono, intonacio
Rim. 1: Malnovgrekaj gramatikistoj elpensis la manieron marki la akutan akcenton per speciala diakritilo (la dekstra korno); en kelkaj lingvoj oni uzas la misterminon „akuta akcento“ por nomi la samforman supersignon ankaŭ por la okazoj, kie temas nek pri akcento, nek pri tono. Tio estas evitinda en Esperanto.
Rim. 2: En lingvoscienco la termino „akuta“ estas uzata tre diverse kaj konfuze; ekz-e la historia akuta akcento en la lingvo litova ŝanĝiĝis en sian malon; simile, en la sveda oni nomas „akuta“ postakcentan tonon relative pli malaltan, ktp.
