tradukoj: be br cs en fr pl ru

^*border/i [1]

^*borderi

1.

(iu)

a)

Garni per ornamaĵo randon de vesto, tuko: paŝis la nomarĥoj en vestoj borderitaj per purpuraj rubandoj [2]. ĉirkaŭkudri, pasamentiornami

b)

Garni la randon de objekto per io: tablo, vazo borderita per kupra rondo [3]; borderi trotuaron per ŝtonoj [4].

c)

[5](arkaismo) orli

2.

(io) Servi por borderi ^1.a aŭ ^1.b:

a)

[la rigardo] haltis iom pli longe sur la larĝa blanka rubando, kiu per funebra strio borderis ŝian nigran veston [6]; (figure) la ĉielo estis delikate borderita de la vesperruĝo^B. ornami

b)

ŝtonoj borderas trotuaron [7]; la kapadocianoj borderis la vojon [8]; tamen ties radianta lumo, tra la peza sieĝo de grizaj nuboj, borderis orkolore la nubpecojn [9]; ili trafis sulkitan, herbokovritan grundan vojon, kiun borderis rubusoj kaj sovaĝaj rozoj [10]. randi

bordero

borderaĵo ĉirkaŭ la aperturo [de la tuniko] estu teksita bordero [14]; inter la okulgloboj kaj la fermitaj palpebroj flosis brunaj makuloj kun fajre verda bordero [15].
Rim.: Pro la verba karaktero de la radiko la formo kun sufikso -aĵ aspektas preferinda malgraŭ la zamenhofeco de „bordero“.

borderaĵo

Io, per kio oni borderas ^1.a aŭ ^1.b; io, kio borderas ²: distrite li palpis la borderaĵon de la ŝirmilotuko [16]; granita borderaĵo de trotuaro [17].

refaldoborderi

orli