tradukoj: be bg cs de en es fr he hu it nl no pl pt ru sk sv

^*dent/o [1]

^*dento

1.: Elstara osteto, en la buŝo de homoj kaj bestoj, kiu servas por mordi kaj maĉi la nutraĵon: la dentoj de leono estas akraj [2]; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj [3]; kunfrapi la dentojn [4]; (figure) montri la dentojn (minaci); nuksoj venis, kiam dentoj elfalis [5] (malfrua) la dento de l' tempo formordis la piramidojn.
2.: Elstara pinto aŭ tranĉaĵo ĉe la rando aŭ la supraĵo de objekto: dento de kombilo, rado, segilo, muro, roko, monto, folio.

denta

1.: Rilata al dento: denta konsonanto (t.e. dentalo); denta emajlo.
2.: Denthava: denta rado.

dentaro

: Tuto de la dentoj: li havas falsan dentaron.

dentego

: Longa dento, kiu eliras el la buŝo de tiaj bestoj, kiaj elefantoj, aproj.

dentigi, denti

(tr)

: Dentoforme tranĉi aŭ aranĝi la randon de io: dentita rado, muro, falbalo, folio; la pintoj de la montaro segildentis la horizonton. breĉeti, festoni

dentingo

: Kavaĵeto en la makzela osto, entenanta la radikon de dento.

dentisto, dentkuracisto

: Kuracisto de dentoj: en la kampo de la dentkuracado la dentisto estas la ĝenerala kuracisto [6].

dentopikilo, dentpikilo

: Rigida spliteto por purigi inter la dentoj.

dentostango

: Stango provizita per dentoj, por kroĉi.

laktodento

: Dentoj de infanoj, kiuj ŝanĝiĝas en la 6-a jaro al daŭraj dentoj.

tranĉodento, tranĉa dento

: Iu el la antaŭaj dentoj, kiuj distranĉas nutraĵon. incizivo

kojnodento, kojna dento

: Iu el la mezaj, pintaj dentoj (inter tranĉaj kaj muelaj), kiuj ŝiras nutraĵon. kanino

mueldento, muela dento

: Iu el la malantaŭaj, plataj dentoj kiuj dispremas nutraĵon. molaro

tridento

: Forko kun tri dentoj.

bludento

KOMP

: Malfermita normo de mallongdistanca konekto sendrata: konekti kapaŭskultilojn per bludento; ricevi dosierojn per bludento [7].
Rim.: La nomo de la teĥnologio estas omaĝo al la mezepoka reĝo Haraldo la Bludentulo de Danlando (Harald Blåtand Gormsen).

tradukoj

anglaj

~o 1.: tooth; ~o 2.: tooth; ~a 1.: dental; ~ego: tusk, tush; ~ingo: tooth socket; ~isto, : dentist; ~opikilo, : toothpick; tranĉo~o, : incisor; kojno~o, : eyetooth (p. p. dento de la supra makzelo), stomach tooth (p. p. dento de la malsupra makzelo); tri~o: trident; blu~o: Bluetooth.

belorusaj

~o 1.: зуб; ~o 2.: зубец; ~a 1.: зубны; ~a 2.: зубасты, зубаты, зубчасты, зубчаты; ~ego: ікол, бівень; ~opikilo, : зубачыстка, калыпок; ~ostango: зубчатая рэйка; lakto~o: малочны зуб; tranĉo~o, : разец (зуб); kojno~o, : ікол; tri~o: трызубец. ~ita: зазубраны.

bulgaraj

~o: зъб; ~isto, : зъболекар; ~opikilo, : клечка за зъби; lakto~o: млечен зъб; tri~o: тризъбец.

ĉeĥaj

francaj

~o 1.: dent, crochet; ~o 2.: dent, encoche; ~a 1.: dental, dentaire; ~a 2.: denté; ~aro: denture, dentition; ~ego: défense; ~igi, : denteler; ~ingo: alvéole dentaire; ~isto, : dentiste; ~opikilo, : cure-dent; ~ostango: crémaillère; lakto~o: dent de lait; tranĉo~o, : incisive (dent); kojno~o, : canine (dent); muel~o, : molaire (dent); tri~o: trident.

germanaj

~o: Zahn; ~a: Zahn-; ~aro: Gebiss; ~ego: Hauer, Stoßzahn; ~ingo: Kieferhöhle; ~isto, : Zahnarzt; ~opikilo, : Zahnstocher; ~ostango: Zahnstange; lakto~o: Milchzahn; tranĉo~o, : Schneidezahn; kojno~o, : Eckzahn.

hebreaj

~o: שן; ~a 1.: דנטלי; ~a 2.: משונן; ~ego: ניב; ~ingo: מכתש השן; ~opikilo, : קיסם שיניים; ~ostango: מוט הילוכים; tranĉo~o, : שן חותכת; kojno~o, : ניב; muel~o, : טוחנת; tri~o: קלשון. ~a rado: גלגל שיניים; ~ita: משונן.

hispanaj

~o: diente; ~a 1.: dental; ~a 2.: dentado; ~aro: dentadura; ~ego: colmillo; ~igi, : dentar; ~isto, : dentista; ~opikilo, : mondadientes; lakto~o: diente de leche; tranĉo~o, : incisivo; kojno~o, : colmillo; muel~o, : muela; tri~o: tridente. ~ita: dentado.

hungaraj

~o: fog; ~a 1.: fog-; ~a 2.: fogas, fogazott; ~aro: fogazat; ~ego: agyar; ~igi, : fogaz; ~ingo: fogüreg; ~opikilo, : fogvájó, fogpiszkáló; ~ostango: fogasrúd, fogasléc; tranĉo~o, : metszőfog; kojno~o, : szemfog; muel~o, : zápfog, őrlőfog; tri~o: háromágú szigony. ~ita: fogazott kerék.

italaj

~o: dente; ~a 1.: dentale; ~a 2.: dentato; ~aro: dentatura; ~ego: zanna; ~igi, : dentellare, merlare; ~ingo: alveolo dentario; ~isto, : dentista; ~opikilo, : stuzzicadenti; ~ostango: cremagliera; lakto~o: dente da latte; tranĉo~o, : incisivo (sost.); kojno~o, : canino (sost.); muel~o, : molare (sost.); tri~o: tridente.

nederlandaj

~o 1.: tand; ~o 2.: tand; ~a 1.: tand-; ~a 2.: getand; ~aro: gebit; ~ego: slagtand; ~igi, : tanden; ~ingo: tandholte; tranĉo~o, : snijtand; kojno~o, : hoektand; muel~o, : kies, baktand, maaltand; tri~o: drietand.

norvegaj

blu~o: Blåtann.

polaj

~o 1.: ząb; ~o: ząb; ~a 1.: zębny; ~a 2.: zębaty; ~aro: uzębienie; ~ego: kieł; ~ingo: dziąsło; ~isto, : dentysta, stomatolog; ~opikilo, : wykałaczka; lakto~o: ząb mleczny; tranĉo~o, : siekacz (ząb); kojno~o, : kieł, ząb oczny (pot.); muel~o, : ząb trzonowy, trzonowiec (ząb); tri~o: trójząb. ~ita: ząbkować (materiał).

portugalaj

rusaj

~o 1.: зуб; ~o 2.: зубец; ~a 1.: зубной; ~a 2.: зубастый, зубчатый; ~aro: зубы; ~ego: клык, бивень; ~igi, : зазубрить; ~isto, : зубной врач, дантист, стоматолог; ~opikilo, : зубочистка; ~ostango: зубчатая рейка; lakto~o: молочный зуб; tranĉo~o, : резец (зуб); kojno~o, : клык; muel~o, : жевательный зуб; tri~o: трезубец. ~ita: зазубренный.

slovakaj

~o: zub; ~aro: chrup; ~ego: kel (sloní); tri~o: trojzubec.

svedaj

blu~o: bluetooth, blåtand.

fontoj

1. E. Grosjean-Maupin: Plena Vortaro de Esperanto
2. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 7
3. La Nova Testamento, S. Mateo 8:12
4. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Psalmaro 112:10
5. L. L. Zamenhof: C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta
6. Vikipedio, dentokuracado, 2010-07-05
7. Kristjan SCHMIDT: Esperanto translation for gnome-user-share

[^Revo] [dent.xml] [redakti...] [artikolversio: 1.46 2012/01/17 03:10:08 ]