distr/i

^*distri

Malhelpe deturni la spiriton de ĝia okupiĝo: la lernantojn distris zumado de muŝo; la urba bruo tro distras min; mi plezuriĝis en tiu distro de la okuloj [1]. VD:

malabsorbigi, malatentigi.

Deturni la spiriton de ĝiaj prizorgoj, agrable okupante, amuzante ĝin: mi provis min distri en la societo^Z; la kuracisto diras, ke mi devas distri min; [tie] oni povis trafi ilin en ilia vera formo: tiu de distrato, de „amuziĝanto“ [2]; pure vanaj fikcioj [...], kiuj enhavas neniun veran instruon kaj celas nur distron [3]; la distrajn momentojn de miaj ĉiutagaj promenadoj ofte plenigis ĉarmaj kontempladoj [4]. VD:

malstreĉi, malenuigi, mallacigi.

(arkaismo) Disigi: en la ĉambro estis distritaj multe da seĝoj^Z.

distriĝi

Esti malatentigata.

Esti amuzata.

(arkaismo) Disiĝi, disiri: ili distriĝis en la tutan landon^Z; la espero distriĝis kiel fumo^Z.

distriĝema

Ne kapabla fiksi sian atenton aŭ neatenta pro tro profunda medito: la grandaj sciencistoj estas ofte distriĝemaj; distriĝeme kaj revante mi marŝadis sen ĉirkaŭrigardi [5].

tradukoj

anglaj

~i: distract.

francaj

~i 1.: déranger, distraire; ~i 2.: amuser, divertir, distraire; ~i 3.: distraire, éparpiller, séparer; ~iĝi 1.: se déconcentrer, se disperser, se dissiper; ~iĝi 2.: s'amuser, se distraire; ~iĝi 3.: s'éparpiller, s'égailler, s'évanouir, se séparer; ~iĝema: distrait, étourdi. ~o: inattention, amusement, divertissement, distraction; ~a: distrayant, divertissant.

germanaj

~i 1.: ablenken; ~i 2.: zerstreuen, unterhalten; ~i 3.: verstreuen.

hungaraj

~i 1.: szórakoztat; ~i 2.: kikapcsol; ~i 3.: szétszór; ~iĝi 1.: elkalandozik, szórakozott; ~iĝi 2.: szórakozik, kikapcsolódik; ~iĝi 3.: szétszóródik; ~iĝema: szórakozott. ~o: szórakozás; ~a: szórakoztató.

polaj

~i 1.: rozpraszać; ~i 2.: bawić, cieszyć; ~i 3.: oddzielać, rozdzielać, rozłączać, rozrzucać, rozpraszać (rozrzucać), separować; ~iĝi 1.: rozpraszać się, być roztargnionym, być roztrzepanym; ~iĝi 2.: bawić się, oddawać się zabawie, oddawać się rozrywce, oddawać się uciechom; ~iĝi 3.: oddzielać się, rozdzielać się, rozłączać się, rozpraszać się (rozrzucać), rozstawać się (z kimś), rozchodzić się (z kimś), separować się; ~iĝema: roztargniony, roztrzepany (nieuważny).

portugalaj

~i 1.: distrair, desviar a atenção; ~i 2.: distrair, divertir, entreter.

rusaj

~i 1.: отвлекать; ~i 2.: развлекать; ~iĝi 1.: отвлекаться; ~iĝi 2.: развлекаться; ~iĝema: рассеянный, невнимательный, отвлекающийся. ~o: развлечение; ~a: развлекательный.

^*distr/i