tradukoj:
be de en es fr hu pl pt ru sv
*ekstrem/a [1]
*ekstrema
- 1.
-
Estanta ĉe la finfino, plej malproksima:
ekstrema Oriento;
deputito el ekstrema maldekstro;
homo de ekstrema maljuneco.
- 2.
-
Estanta ĉe la plej alta grado:
mi sentas nek la ekstreman
varmon, nek la ekstreman malvarmon;
ekstrema plezuro, mildeco, lerteco;
ekstremigi teorion;
en ekstrema okazo, en ekstrema situacio
(en okazo de ekstrema bezono, supozante la plej malfavoran
okazon).
ekstreme
-
Treege, plej:
kordo ekstreme streĉita;
ni ekstreme bezonas plenan vortaregonZ.
ekstremo
- 1.
- ekstremaĵo
ekstremo de membroj, de ŝipo.
Rim.:
La formo ekstremiteto aperas en malnova verko:
malgranda hom-estaĵo kun kvar ekstremitetoj kiuj baraktis
en la
aero
[2].
- 2.
- ekstremeco
malaj ekstremoj estas proksimaj;
peli, puŝi siajn postulojn ĝis ekstremo;
la dioj gardu nin de tia ekstremo!
[3].
ekstremaĵo
-
La plej malproksima fino, parto.
ekstremeco
-
La plej alta grado:
la ĝis ekstremeco streĉita kordo krevisZ.
ekstremismo
-
Emo al ekstremaj opinioj, al drastaj agoj por atingi siajn celojn,
kontraste al moderismo:
ajna ekstremismo ne povas kongrui kun demokratia idearo,
ĉar ĝi
malebligas la trovadon de kompromiso akceptebla por ĉiuj
[4].
fanatikeco,
radikalismo
ekstremumo
[5]
-
(de bildigo al
orda aro)
Minimumo aŭ
maksimumo de ĝia
bildaro:
la nombro 1 estas absoluta ekstremumo de
funkcio sinuso (ekstremumo);
la nombro 1 estas loka ekstremumo de
funkcio x3-3.x) ĉe
punkto
1 (ekstremumo de la malvastigaĵo de tiu
funkcio al iu ĉirkaŭaĵo de
1).
ekstremumejo
[6]
- ekstremumiganto
ekstremumiganto
-
(de bildigo al
orda aro)
Punkto de la fonto-aro, ĉe kiu ĝi atingas
ekstremumon.
Rim.:
Ial [7]
nomas tion „ekstremumo“, kio ne ebligas distingi inter la
alprenata minimuma aŭ maksimuma valoro kaj aliflanke la
punkto,
ĉe kiu la funkcio alprenas tiun valoron. Koncerne la uzon de
sufikso „-ejo“ ĉi-cele vidu rimarkon sub
maksimumiganto.
tradukoj
anglaj
~umo:
extremum, extreme value;
~umiganto:
position of an extremum.
absoluta ~umo:
absolute extremum;
loka ~umo:
local extremum.
belorusaj
~a:
крайні, скрайні, надзвычайны, экстрэмальны;
~e:
надзвычай, вельмі;
~aĵo:
край, канец, мяжа, ліміт;
~eco:
крайнасьць, крайняя
ступень;
~umo:
экстрэмум;
~umejo:
пункт
экстрэмуму;
~umiganto:
пункт
экстрэмуму.
absoluta ~umo:
абсалютны
экстрэмум;
loka ~umo:
лякальны
экстрэмум.
francaj
~a:
extrême;
~e:
extrêmement;
~o:
extrême (subst.), extrêmité;
~aĵo:
extrémité;
~eco:
extrême;
~ismo:
extrémisme;
~umo:
extrémum;
~umiganto:
point où la fonction admet un
extrémum.
absoluta ~umo:
extrémum absolu;
loka ~umo:
extrémum local.
germanaj
~e:
äußerst, extrem;
~aĵo:
Spitze, Ende;
~eco:
Äußerstes, Extrem;
~umo:
Extremum, Extremwert;
~umiganto:
Extremstelle, Extremalstelle.
absoluta ~umo:
absolutes Extremum;
loka ~umo:
lokales Extremum.
hispanaj
~a:
extremo;
~aĵo:
extremo.
hungaraj
~a:
szélső, szélsőséges, rendkívüli;
~e:
rendkívül, szerfelett, nagyon-nagyon;
~aĵo:
szél, vég;
~eco:
véglet, extremitás;
~umo:
szélsőérték;
~umejo:
szélsőértékhely;
~umiganto:
szélsőértékhely.
absoluta ~umo:
abszolút
szélsőérték;
loka ~umo:
helyi
szélsőérték.
polaj
~a:
ekstremalny, skrajny, krańcowy;
~e:
ekstremalnie, skrajnie, krańcowo;
~o 2.:
kraniec, skraj;
~aĵo:
ekstremum, kraniec, skraj;
~eco:
kraniec, skraj;
~ismo:
ekstremizm;
~umo:
ekstremum;
~umiganto:
punkt ekstremalny.
absoluta ~umo:
ekstremum absolutne;
loka ~umo:
ekstremum lokalne.
portugalaj
~a:
extremo.
rusaj
~a:
крайний, чрезвычайный, экстремальный;
~e:
крайне;
~aĵo:
край, конец, предел;
~eco:
крайность, крайняя
степень;
~umo:
экстремум, экстремальное
значение;
~umiganto:
точка, в
которой
функция
принимает
экстремум.
absoluta ~umo:
абсолютный
экстремум;
loka ~umo:
локальный
экстремум.
svedaj
~a:
extrem;
~e:
extremt.
[^Revo]
[ekstre.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.31 2010/01/13 17:30:51 ]