tradukoj: be br cs de en es fr he hu it nl pl pt ru sv

^*histori/o [1]

^*historio

1.

Tuto aŭ parto de la okazaĵoj, kiujn travivis la homaro tra la tempo: antikva historio; la historio de la filozofio [2]; la historio de la Centjara milito; la historio de mia vivo. antikveco, epoko ¹, epoko ²
Rim.: Historion oni rigardas jen amplekse, enkalkulante prahistorion, jen pli speciale, kalkulante nur tiujn epokojn, el kiuj restas skribitaj atestaĵoj.

2.

Scienca prezento de la historio, de la okazaĵoj de la homaro tra la tempo: la universitato posedis ... fakultaton de matematiko, de historio, de literaturo [3]; arthistorio [4]; historia verko, senpartieco.

3.

Rakonta prezento de memorindaj okazaĵoj de la reala historio aŭ fikciaj: li rakontis al mi historion tute nekredeblan [5]; la historio de la korvo kun vulpo; la „eksterordinaraj historioj“ de Edgar Allan Poe. kroniko

4.

(malofte) Tuto de la sinsekvaj statoj de estaĵo, kiu ŝanĝiĝas. evoluo, procezo ¹

historia

1.

De la historio, registrita de historiistoj, pri kiu oni havas skribitajn dokumentojn, efektiva: historiaj tempoj; historia fakto [6]; (figure) momento historia (epokfara) .

2.

Rilatanta la historian sciencon: historia verko.

historiisto

Scienculo, fakulo pri historio.

antaŭhistorio

prahistorio

malsanhistorio

Kolekto de informoj pri la pasintaj malsanoj de paciento, helpo al diagnozo: oni devas tre atente ekzameni la malsanhistorion kaj la unuopajn simptomojn [7].

prahistorio

1.

Parto de la historio, kiu ne postlasis skribitajn dokumentojn.

2.

Scienco, kiu studas partojn de historio sen skribitaj atestoj, precipe helpe de arkeologio.

vivhistorio

Historio de ies vivo kaj travivaĵoj: ni mallonge sciigis unu al la alia niajn vivhistoriojn post nia disiĝo [8]. biografio