tradukoj: de en es fr hu nl pt ru

³indik/i

indiki

1.

Montri (space aŭ figursence), doni bezonatan sciiĝon: li indikis al mi la lokon de la poŝtoficejo; grandliteraj afiŝoj indikas la vojon; indiki la horon, la tagon de kunveno; indiki al lernanto bonan lernolibron; indiki al iu kuraciston; la barometro indikas la aerpremon; la termometro indikis 30 gradojn da varmo; la finaĵo „n“ indikas la akuzativon; veni je la indikita horo; indiki rimedon por io; vi forgesis indiki vian novan adreson. sciigi, informi

2.

Esti simptomo pri io; atesti, supozigi ion: ĉu timo de la pasio, nekomprenado de seksaj ĝojoj, akceptado de tio, kiel de abomena necesaĵo, kiun bezonas nur la viro, ĉu ĝi ne indikis foreston de la amo? [1]; alta kaj larĝa frunto indikis profundan pensulon [2]; ĝi estis sufiĉe vasta ĉambro, kies meblaro kaj ekipaĵo indikis, ke ĝi estas destinita por la okupo de aferulo [3]; ĉio indikas epilepsian atakon [4]; nenio indikas, ke Nobel konis la dramon de Shelley [5].

indiko

Ago indiki (indikado), aŭ indikaĵo: peti indikon de iu; tiuj indikoj sufiĉos al ni; mi sekvis la indikojn de la kuirlibro; el multaj indikoj disigitaj en la poemo oni povas dedukti eĉ la daton [6]; pri angla scio eble aludas tri oblikvaj indikoj: ... [7]. montro, receptoinstrukcio

indikaĵo

Datumo, fakto, signo, fenomeno, kiu gvidas al io, kiu supozigas aŭ helpas trovi ion; duonpruvo, duonmontro: la temperaturo de la korpo estas grava indiko por la kuracisto.

a)

Ĉiu el la cirkonstancoj, el kiuj oni deduktas pruvon por konvikto (kontraste al konfeso aŭ rekta atesto): la pruvo per la indikaĵoj estas la plej malforta^PIV.

indikilo

Montrilo, rimedo aŭ aparato indikanta ĉeeston de io aŭ evoluon de procezo en formo konvena por la homa percepto: lakmusa papero povas servi kiel indikilo de acido; indikilo de tensio, premo; la ŝoforo avertis pri direktoŝanĝo per turnindikilo.