tradukoj: be bg ca cs de en es fr hu it ku nl pl pt ro ru sv tr uk vo zh

^*infan/o

^*infano

1.

Homido kontraste al plenkreskinta homo, ĝis la 12a jaro proksimume: la infano ploras, ĉar ĝi volas manĝi [1]; en infano vidiĝas, kia homo fariĝos [2]; gardejo por infanoj. ido¹bubo, knabo

2.

ido² li havas dek unu infanojn [3]; por patrino ne ekzistas infano malbela [4]; li kondukis la patron de la infanino [5].

infana

1.

Rilata, apartenanta al infano: infana ludo, vesto, pupo, klaso.

2.

Naive sensperta kaj senprudenta: infana argumento^Z; infana senzorgeco.

infaneco

Stato de infano: li diras, ke en la infaneco la nutristino lin kontuzis [6]. infanaĝo

infaneto

1.

Malgranda, juna infano, etulo aŭ bebo: oni venigis al li ankaŭ siajn infanetojn, por ke li tuŝu ilin [7].

2.

Homa feto: kiam Elizabeto aŭdis la saluton de Maria, la infaneto eksaltis en ŝia ventro [8].

^*infanistino

vartistino ni havas diversajn servantojn: kuiriston, ĉambristinon, infanistinon [9].

mirinfano

Infano havanta mirigajn kapablojn: Mozarto estis vera mirinfano.

seninfana

Kiu ne naskis aŭ naskigis, ne havas aŭ ne plu havas idojn: estis do sep fratoj; kaj la unua edziĝis, kaj mortis seninfana [10]. sterila ¹

solinfano

Ununura ido de siaj gepatroj: ruinigita nobelo, kiu eble iam revis pli brilantan sorton por sia solinfano [11].

suĉinfano

Juna infano ankoraŭ mamnutrata: (figure) la suĉinfana periodo de nia lingvo [12].