tradukoj: de en es fr hu nl pl pt ru sv

¹inteligent/a

inteligenta

Facile komprenanta kaj vigle pensanta: inteligenta infano, lernanto, servisto; li ne estas tre inteligenta rilate al sia aĝo; (figure) inteligentaj rigardoj, respondoj; (arkaismo) (figure) la plimulto de la inteligenta mondo ( de la monda intelektularo) jam nun trovos tiun ĉi demandon tute superflua [1]. saĝa, sagaca, prudenta, sprita.

inteligento

Kapablo facile kompreni kaj vigle pensi: la inteligento konsistas el tio, ke per juĝkapablo kaj rezonado homoj eltrovas solvojn pri problemoj, kiujn starigas la vivo [2]; la homa inteligento [...] tre facile eraras [3]; la kamparanoj kovris al vi la tutan mondon, vualis vian inteligenton [4]. intelektokomprenemo, komprenkapablo, komprenpovo

inteligenteco

inteligento plenumi sian taskon kun inteligenteco; havi grandan inteligentecon pri la negoco; la faraono rimarkis en [tiuj soldatoj] inteligentecon kaj kvietan energion [5]; vivecaj okuloj indikis inteligentecon pli ol ordinaran [6]; (arkaismo) tiuj ĉi plej altaj reprezentantoj de la monda inteligenteco (de la monda intelektularo) [...] vivis unuj apud la aliaj, ne komprenante unuj la aliajn [7].
Rim.: Eblas foje percepti nuancon inter la kapablo (inteligento) kaj ies eco posedi ĉi tiun kapablon (inteligenteco).

inteligentulo

1.

Homo inteligenta: se oni observas la homojn, oni konstatas, ke inter ili troviĝas malmulte da inteligentuloj: preskaŭ ĉiuj ja estas kutimuloj, rutinuloj, tradiciuloj [8].

2.

(arkaismo) intelektulo mi, kiel ĉiu inteligentulo, ne povas verki sen la humoro [9].

malinteligenta

inteligenta la edzino kaj bopatrino per malinteligenta babilado elvokas mokadon de aliaj [10]; eĉ la plej malinteligentaj policanoj pensus pri tio [11].