Pli malpli profunde enigi pinton en ion:
piki al si la fingron per kudrilo;
piki ĉevalon per spronoZ;
(figure)
minaretoj pikas en la aeron;
pike kaj tranĉe bati;
la junulo lin trapikis
(pikante traboris.
pinglo)
per glavo kaj li mortisZ;
trapiki truon en folioZ;
korvoj elpikos (eltiros pikante) al li la
okulojnZ;
enpikita skribo (tatuo);
la ĉielo estis trapikita (punktita) de
steloj.
2.
(figure)
Akre eksciti la sentojn:
la frosto pikas la vizaĝon;
piki al iu la vundan lokon
[2];
(figure)
piki al iu la okulojnZ(tute malplaĉi, ĉagrene inciti).
a)
(figure)
Koleretigi, inciti, vundeti:
tiu krio pikis (ofendetis) la reĝon
Z;
tiuj formoj pikas (malplaĉas);
al vi oni predikas, kaj nin oni pikas
[3];
min pikas (maltrankviligas) la dubo, ĉu...;
mallaŭdo pikas (stimulas) la noblajn
korojn;
geamantoj sin pikas
(petole incitas)[4];
pikparoloZ.
provoki,
spiti
b)
(figure)
Viglige kaj agrable eksciti la sentojn:
mustardo pikas la langon;
pikanta ŝerco, bildo, novelo de BoccacioB;
la pikanteco en la situacio ridigis ĉiujn;
pikspirita fraŭlino.
pika
(figure)
Agrable vigla, inciteta:
la pika, morda, sagaca ironio de Voltaire;
pika originaleco de la stilo.
piko
1.
Ago piki aŭ rezulto de tiu ago:
pikoj de kudriloB;
pikoj de arda suno, de malvarmo.
2.
(figure)
Io, kio pikas 2.a:
pro vorta piko ofte perdiĝas amiko
[5];
piko de konscienco
(pento).
incito
3.
Ludkarta
emblemo,
signata per nigra figureto, simila al fera lancopikilo
(♠):
ĉiuj damoj, la karoa, kera, trefa kaj pika
[6].
kero,
karoo,
trefo
pikema
(figure)
Sprite, incite mokema.
pikilo
1.
Ilo por piki 1.
2.
Organo per kiu insektoj pikas.
pikbastono
Montbastono.
pikstango
Armo konsistanta el ligna stango finiĝanta
per fera larĝa pinto.
halebardo,
lanco