tradukoj: en fr hu nl pt ru sv

³profan/i

profani

1.

Malobservi la sanktecon de religiaĵoj: profani la nomon de Dio (ekz-e per banala ekkrio); profani preĝejon per adulta intrigo, sanktan vazon per malpia uzo; ne profanu per furiozo kaj mortigado la templon de la diino^Z.

2.

(figure) Malobservi la respekton ŝuldatan al io aŭ iu: se troviĝus inter ni persono, kiu profanas nian feston per persona ambicio, ni ĉiuj deturnos nin de li^Z; ni ne profanu tiun profundan senton per teoriaj klarigoj^Z; protesti, ke la kanajlo tiel profanos mian nomon^Z. malsanktigi, atenci...

profana

1.

Fremda al la sanktaĵoj kaj religiaj misteroj: la profana historio (kontraste al la biblia); ne venu en la templon en tiaj profanaj vestoj.
Rim.: Oni ne konfuzu tion kun „laika“. Io aŭ iu profana estas tute fremda al kulto; laika povas esti ekleziano (ekz-e, baptita kristano), kvankam ne konsekrita por sakramenti. Tamen ankaŭ diakono ne rajtas memstare sakramenti. [Sergio Pokrovskij]

2.

Malrespektanta sanktaĵojn: profana uzo de sankta kaliko. malpura, sakrilegia.

profanado

Ago profani: viaj oferoj estas nur profanadoj.

profano

Profanulo ²: (figure) kompreneble la rezultatoj de tia sperto estas tenataj en plej granda sekreto antaŭ la profanoj [1].

profanulo

1.

Homo, kiu ne estas instruita pri la sanktaĵoj: estas malpermesite al ĉiu profanulo eniri en la templon; niaj interrilatoj kun la dioj en la unua momento estas afero tro sankta por sinentrudo de profanuloj [2]. laiko.

2.

(figure) Homo, kiu ne estas kompetenta pri koncerna fako.

3.

(evitinde) sakrilegiulo

malprofanigi

Konsekri, ensekretigi, inici.