tradukoj: be cs de en es fr hu it nl ru tp

*son/i [1]

*soni

(ntr)
1.
Estigi aŭdeblan aervibradon: barelo malplena sonas plej laŭte (tiu plej fanfaronas, kiu malplej meritas) [2]; ĉe la ronda tablo du tondiloj sonis akre [3]; sonis tamburoj kaj flutojB; en la radianta aero la birdoj sonisB; la horloĝo sonis tri kvaronojn [4]; denove eksonis krakojZ; eksonis vokoK; eksonis rapidaj paŝoj [5]; tiu ĉi frazo estas nur bele sonanta kolekto da vortojZ; aplaŭdoj tondre rulsonis tra la plenega salono. VD:brui
2.
Aŭdeble iel esprimiĝi: en la malaltaj tonoj de lia voĉo sonis kvazaŭ malkontenteco [6]; denove sonos en la urbo la lingvo de Zamenhof; tiu ĉi sama peco en stilo esperanta sonus tiamaniereZ...

sono

Aŭdebla aervibrado: harmoniaj sonoj; movi sensone la lipojnZ.
Rim.: Kontraste al bruo, sono prefere havas muzikan altecon.

*bonsoneco

FONMUZ Kvalito de tio, kio agrable sonas aŭ kunsonas: oni prenas ordinare la purajn radikojn, sed, se la bonsoneco aŭ la klareco postulas, oni povas ankaŭ preni la tutan vorton [7].

resoni

(x)
Resendi la sonon: kia sono, tia resono [8]; l' aero resonis de bruo terura; nur eĥo senanima resonadis miajn plendojnZ; la impresoj de tiuj tagoj ankoraŭ resonas eĥe en niaj animoj; „bonan nokton“ resonigis la amasetoK; liaj verkoj trovas varman resonon en la koroj de la legantoj VD:eĥi

resonado

1.
malforta eĥo, resendo, reflekto de brila sono: la malgranda birdo ... tiel laŭte kantis, ke oni aŭdis resonadon [9].
2.
FIZ=resonanco

resonilo

FIZTEK Aranĝaĵo por estigi resonadon:
a)
Malplena kamero kies dimensioj ebligas estigon de akustika aŭ elektromagneta resonado: ĝi (la katodo) estas ĉirkaŭingita per kupra anoda bloko, kaj en tiu anod-ringo situas resoniloj [10].
b)
Elektra cirkvito aranĝita tiel ke elektra oscilado de dezirata frekvenco atingu maksimuman amplitudon.

postsoni

MUZ Plu soni post la ĉesigo de la impulso estiginta la sonon. SIN:sonori

supersoni

(tr)
Soni pli laŭte, pli aŭdeble ol io alia: ili baldaŭ estis supersonataj de laŭta knarado de neĝo sub la glitveturilo [11].

sonanto

FON Silabiga parolsono. VD:kvazaŭvokalo, likvido, nazalo, silabo, vokalo

sonsento

MUZ Homa kapablo rekoni muzikajn sonojn sen instrumento. SUB:absoluta sonsento, relativa sonsento.

absoluta sonsento

MUZ Homa kapablo rekoni absolutan alton de pura muzika sono (tono, senrilate al aliaj tonoj).
Rim.: Do, tio ne estas sinonimo por „perfekta sonsento“; oni povas havi malbonan absolutan sonsenton. Fakte, por muzikisto pli gravas la relativa sonsento.

relativa sonsento

MUZ Homa kapablo rekoni malsimplajn muzikajn sonojn (intervalojn kaj akordojn).

tradukoj

anglaj

~i: sound; re~ado 1.: resonance; re~ilo a: cavity resonator, resonating chamber; re~ilo: resonator; absoluta ~sento : absolute pitch; relativa ~sento : relative pitch.

belorusaj

re~ado 2.: рэзананс.

ĉeĥaj

~i: znít; absoluta ~sento : absolutní sluch.

francaj

~i: sonner; ~o: son (audible); bon~eco: euphonie; re~ado: résonance; post~i: se réverbérer (son); super~i: couvrir (un autre bruit).

germanaj

~i: Ton, Laut; re~ado 2.: Resonanz, Widerhall, Nachhall; absoluta ~sento : absolutes Gehör; relativa ~sento : relatives Gehör.

hispanaj

~anto: sonante.

hungaraj

~i: hangzik, szól; ~o: hang; re~i: visszhangzik, rezonál; re~ado 1.: rezonancia; re~ado 2.: rezonancia, együttrezgés; re~ilo: rezonátor; post~i: utánhangzik, utánzeng; ~anto: magánhangzó; ~sento: hallás; absoluta ~sento : abszolút hallás; relativa ~sento : relatív hallás.

italaj

~i: suonare; ~o: suono; bon~eco: eufonia; re~i: rimbombare, riecheggiare, risonare, risuonare; re~ado 1.: rimbombo, risonanza (riecheggio); re~ado 2.: risonanza; post~i: riverberare; super~i: coprire (di suono); ~sento: orecchio> musicale; absoluta ~sento : orecchio> assoluto; relativa ~sento : orecchio> relativo.

nederlandaj

~i: klinken; ~o: klank, geluid; bon~eco: welluidendheid, eufonie; re~i: weerklinken; re~ado 1.: resonans; re~ado 2.: weerklank, resonantie; ~anto: klinker, sonant; ~sento : gehoor; absoluta ~sento : absoluut gehoor; relativa ~sento : relatief gehoor.

rusaj

~i: звучать; ~o: звук; bon~eco: благозвучие, эвфония; re~i: отдаваться (о звуке), резонировать, дать отзвук; re~ado 1.: отзвук; re~ado 2.: резонанс; re~ilo b: колебательный контур; re~ilo: резонатор; post~i: реверберировать; ~anto: сонант; ~sento : музыкальный слух; absoluta ~sento : абсолютный слух; relativa ~sento : относительный слух.

tokiponaj

~i: kalama; ~o: kalama.

fontoj

1. E. Grosjean-Maupin: Plena Vortaro de Esperanto
2. L. L. Zamenhof: C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta
3. Eliza Orzeszkowa, trad. L. L. Zamenhof: Marta
4. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, vojkamarado
5. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, ĉapitro 24a
6. Eliza Orzeszkowa, trad. L. L. Zamenhof: Marta
7. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 27
8. L. L. Zamenhof: C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta
9. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, kolo de botelo
10. Radioteknika artikolaro, SEC de UEA, 1984, ISBN 963-571-116-6, p. 2a
11. Ivan G. Ŝirjaev: Sen titolo, ĉapitro 24a

[^Revo] [son.xml] [redakti...] [artikolversio: 1.27 2010/05/30 16:30:22 ]