suprem/o

supremo

[1]

(de subaro A de orda aro (E,≤)) La minimumo de la aro de ĝiaj superaj baroj; alidire: la plej malgranda supera baro; simb. sup A: se ĝi ekzistas, la supremo de A povas ne aparteni al A; ĉiu reela subaro kun superaj baroj akceptas reelan supremon, sed tio ne veras en la aro de racionalaj nombroj. ANT:

infimo.
Rim.: Kelkaj preferas la pli skemisman „supera limo“ kiel en [2].

limesosupremo

a): [3] (de subaro el reeloj) Ĝia plej granda akumuliĝa punkto. limesinfimo.
b): [4] (de reela funkcio, ĉe punkto a de ties fonto-aro) La supremo de la aro de punktoj, adheraj al f ĉe a; simb. lim sup_x→a f(x). limesinfimo.

tradukoj

anglaj

~o: least upper bound; limeso~o: upper limit, superior limit.

francaj

~o: borne supérieure; limeso~o: limite supérieure.

germanaj

~o: Supremum, obere Grenze; limeso~o: oberer Limes, limes superior.

polaj

~o: kres górny; limeso~o: granica górna, limes superior.

portugalaj

~o: supremo.

rusaj

~o: супремум, точная верхняя грань; limeso~o: верхний предел.