tradukoj: be bg ca cs de el en es fa fr he hr hu it nl pl pt ru

^*vizaĝ/o

^*vizaĝo

1.

Antaŭa parto de l' homa kapo: nur pano kun fromaĝo, sed afabla vizaĝo [1]; bela vizaĝo estas duono da doto [2]; ridanta, larma, senhonta vizaĝo^Z; la heroo rigardas al la morto en la vizaĝon (vidalvide); diru tion al mi rekte en la vizaĝo; mokadi iun ĝuste en la vizaĝon^Z; (figure) la vizaĝa flanko de la domo estis turnita orienten^Z; (figure) la vizaĝo (supraĵo) de la tero^Z; (figure) malgranda drinkejo montris sian afablan vizaĝon al la vojaĝanto^Z frunto ¹, mieno

2.

Publika senriproĉeco, pro kiu oni povas nehonte vizaĝi al homoj: Matrono Xing publike perdigis al ŝi la vizaĝon [3]; se neniu scius tion ĉi, ni ĉiuj povus savi la vizaĝon de via bopatrino [4]; konservi la vizaĝon; perdi la vizaĝon. aplombo, honoro, memfido

vizaĝi

Teni la vizaĝon, rigardi al iu flanko: ĉar ŝi vizaĝis al alia direkto, li ne povis rekoni ŝin [5].