tradukoj: be bg de en es fr hu nl pt ru tp

^*vund/i

^*vundi

1.

Difekti vivan korpon per tranĉo, piko aŭ kontuzo: lia kontraŭulo vundis lin je la brako; kiu batas edzinon, tiu vundas sin mem [1]; levi la vunditojn de la batalkampo; tiu najlo vundis min; (figure) la malprofito, trafante iun popolon sambate vundas ĉiujn aliajn. kontuzi

2.

(figure) Suferigi ies animon per dolora frapo: ofte ne pripensita parolo vundas kiel glavo^Z; la lakeoj en livreo vundis lian demokratian senton^B; tio vundis ŝian guston kaj inklinon al eleganteco^B; la amo profunde vundis ŝin ofendi

vundo

1.

Ekstera aŭ interna difekto de organismo, kaŭzita de frapo: sinjoroj sin batas, servantoj vundojn ricevas [2]; unu vundo alian kuracas (kojno) [3]; saĝa hundo post la vundo (sperto, brogi) [4]; (figure) Eŭropo ankoraŭ suferas pro vundoj de la milito.

2.

Anima sufero, kaŭzita de ofendo: langa vundo plej profunda [5]; vundo sekreta doloras plej multe [6]; tiu nomo ekpikis la vundon de ŝia koro kvazaŭ per la pinto de ponardo^Z; tio estas lia vunda loko^Z (rimedo por lin sukcese ataki). flanko.

tranĉvundo

Longa, mallarĝa vundo kaŭzita de entranĉo: la ĉevalo saltadis sovaĝe, kaj du-tri profundaj tranĉvundoj aperis sur ĝiaj flankoj [7].