tradukoj: de en es fr hu nl pl pt ru vo

^*flank/o [1]

^*flanko

1.

Dekstra aŭ maldekstra parto de io: flanko de la korpo; ĉe via dekstra flanko staras edzino en Ofira oro[2]; paŝi flanko ĉe flanko^Z; li havis sabron ĉe la flanko [3]; flanko de vojo, armeo, ŝipo (babordo); ŝi elkreskis ĉe mia flanko [4]; meti la manojn al la flankoj (koksoj).

2.

Ĉiu el la partoj aŭ supraĵoj de iu objekto: antaŭa kaj dorsa flanko de paperfolio, de monero; ekstera kaj interna flanko de pordo, de muro; (figure) ĉiu medalo du flankojn posedas (ĉio havas bonaĵojn kaj malbonaĵojn)[5]. faco

3.

Ĉiu direkto, konsiderata aparte de aliaj: tedita, li turnis sin al alia flanko; sur la flanko de sunleviĝo [6]; vi ĉirkaŭis ilin de ĉiuj flankoj [7]; ŝi ne sciis, en kiu flanko oni devas serĉi ^Z; ŝi direktis sin en la alian flankon^Z; ni disiĝis en diversajn flankojn [8]; li lumigis per la lanterno en ĉiujn flankojn.

4.

(figure) Ĉiu speciala aspekto de iu afero: preni, konsideri ion el la plej bona flanko; tio estas lia malforta flanko^Z (vundebla loko); malforta flanko de argumento; ĉe ambaŭ flankoj, tiu afero estas malbone komencita; ĉiuflanke elprovita lingvo^Z;

5.

Partopreno de iu en ia faro: tio estus granda peko de via flanko^Z; tiu sciigo venas de bone informita flanko; por gardi nian lingvon kontraŭ anarkio de la flanko de apartaj personoj^Z; tio estis prudenta de la flanko de la konsilisto [9]; tio ne estis malnoblaĵo de la flanko de la proponintoj^Z; malgraŭ ĉia batalado de la flanko de la rutinuloj^Z; tiu projekto eble bezonas klarigojn de mia flanko^Z; de mia flanko^Z (pri tio, kio koncernas min) ; la malfeliĉo estis tute sur mia flanko^Z.

6.

a)

[10]membro⁴

b)

(arkaismo) (de plurlatero) Latero: ortangula kvarangulo, kies ĉiuj flankoj estas egalaj [11]; egalflanka kvarangulo [12].

c)

konuso kaj cilindro.

flanka

1.

Estanta ĉe flanko: flanka parto de domo; flankaj statuoj ĉe pordego; flanka vojo (disiĝanta de alia).

2.

(figure) Malĉefa, negrava: flankaj detaloj, konsideroj; flanka persono. akcesora

flankaĵo

1.

Flanka parto: la flankaĵoj (aloj) de la kastelo.

2.

Akcesora, malgrava afero: tio estas nur flankaĵo en la diskuto.

flanke

1.

Sur sia propra flanko: flanke kuŝi; flanke porti saketon; miaflanke.

2.

Aparte de iu konkreta objekto neapude: mi flanke sidis, mi ne aŭdis, nek vidis[13].

3.

Aparte, ekstere de la afero: se geedzoj sin batas, fremdulo restu flanke[14]; ni devas nin teni flanke de tiu afero^Z; lasi flanke (ne enkalkuli, ne priatenti, preterlasi, nezorgi); ne lasu flanke tiun demandon.

flanken

Al la flanko, eksteren, malapuden: flanken, sinjoro! (foriru, cedu la lokon) [15]; flanken meti; flanken paroli (alparoli personon ne estantan sur la scenejo).

flanke de

1.

Apud, ĉe la flanko de iu aŭ io: flanke de la faraonoj kaj ofte super ili estis la pastroj^B; stari flanke de la estro; sidi flanke de la fenestro.

2.

de ⁴ por eviti persekutojn flanke de la registaro; tio postulas ĝeneralan akcepton flanke de la publiko. fare de, far

3.

Aldone al io, krom io: flanke de tiu fabriko oni fondis filion; flanke de tio, oni devas ankaŭ diri, ke...

flanki^Z

Esti ĉe la flanko de iu aŭ io: taĉmento de kavalerio flankis la infanterion; palaco flankita de du turoj.

forflankiĝi^Z, flankiĝi^Z, flankeniĝi

1.

Dekliniĝi de iu loko, vojo; devojiĝi fine ĝi devis forflankiĝi de la vojo [16]; la kun ŝi renkontiĝantaj kaj de ŝi dispuŝataj pasantoj komence rigardis ŝin kun miro aŭ timo, eĉ forflankiĝis antaŭ ŝi, supozante, ke ŝi estas frenezulino aŭ ke ŝi havas ian urĝegan bezonon rapidi [17]; la kurtenoj flankeniĝas, aŭ almenaŭ ekŝvebas [18].

2.

(figure) Dekliniĝi de iu devo, temo; ekstertemiĝi: mi flankiĝadis de tiuj ĉi reguloj nur tie, kie tion ĉi postulis apartaj cirkonstancoj^Z; deflankiĝa respondo, demando^Z.

deflankiĝi^Z

(evitinde) forflankiĝi niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo [19].
Rim.: Kvankam Zamenhofa, tiu senco estas nelogika kaj tial evitinda: ne temas pri movo deflanka, temas pri movo flanken.

disflankiĝi^Z

Dividiĝi, disiĝi: disflankiĝis la akvo de Jordan antaŭ la kesto de interligo de la Eternulo [20]; post kelkaj minutoj la peza velura kurteno malrapide disflankiĝis [21].

dorsflanko, dorsa flanko

Malĉefa flanko, flanko kiu ne aperas unua: mi surpriziĝas legante sur la koverto mian adreson ... sur la dorsflanko troviĝas ŝia nomo [22]; la supra flanko de araneo nomiĝas dorsa flanko kaj la malsupraĵo nomiĝas ventra flanko [23].

    PIV1 opinias ĝin transitiva. Estus interese trovi, se ili
    ekzistas, ekz-ojn de uzo kun nerekta komplemento (ekz-e: la
    turo flankas al/ĉe la domo). Laŭdevene oni atendus, ke la
    verbo estus netransitiva, sed plejofte ĝi uziĝas absolute
    aŭ kun rekta komplemento. Cetere la ekz-on ~ita estus malfacile
    pravigi, se la verbo estas netransitiva (sed PAG opinias
    alie). [MB]
  

    Ne plu en PIV1. [MB]