tradukoj: be de en fr hu nl pt ru

^*koncern/i

^*koncerni

(io) Esti la afero de iu, la temo de io; aparte tuŝi, interesi iun aŭ ion: tio ne koncernas vin (nazo); ŝi rigardis flanken per malŝata rigardo, kiu koncernis kelkajn mokemajn junajn virinojn^Z; la redaktado de la raporto koncernas la sekretarion; la uzado de la akuzativo koncernas la sintakson; leĝo koncernanta la teatrojn; ni silentas, ĉar ni ne sentas nin koncernataj (tio ne estas nia afero); la regnoj ne koncernataj en la konflikto; la koncernata objekto (priparolata). interesi ^1.b, rilati, temi, tuŝi ⁶

koncerna

1.

Koncernata:

a)

(tiutema, supredirita, pri kio temas) pro tro malfrua ekscio pri la koncerna aranĝo, ni povis nenion provi; la bela landa scenejo, kie okazos la koncerna solenaĵo, certe venigos multajn samideanojn.

b)

(tiucela, konvena, kompetenta, kies afero ĝi estas) nia komitato, interkonsente kun la koncernaj societoj, intervenis en 21 kongresoj; klerigan laboron oni povis komenci nur kiam jam estis koncerna literaturo; la koncernaj organizaĵoj de nia movado provu fari la unuajn paŝojn; geedziĝo registrata en koncerna institucio.

2.

Responda, respektiva: tiuj nomoj estas skribitaj laŭ la koncerna nacia skribmaniero; ĉiu sendinto ricevos koncernan kvanton da belaj poŝtkartoj.

koncerno

koncernaĵo alispecan miksaĵon de personaj koncernoj kun politikaj motivoj oni trovas en la soveta romano de Vladimir Varankin, „Metropoliteno“ [1]; tial kreiĝis laborgrupoj [pri] diversaj kernaj koncernoj de la vivo [2].
Rim.: Malgraŭ la verba karaktero de la radiko la o-derivaĵo neniam montras agan sencon, cetere malfacile koncepteblan.
Rim.: Oni ne uzu „koncerno“ por signifi zorgo pro imito al la angla. Ne konfuzu kun konzerno

koncernaĵo

Io, kio koncernas: [la oligarkiulo] havas virabelajn trajtojn, almozulajn kaj ankaŭ krimulajn, neenvivigitajn nur pro liaj aliaj koncernaĵoj [3].

koncerne... -n

En rilato kun: li skribis al mi koncerne tiun aferon; ili sidis, plenkreskuloj kaj tamen infanoj koncerne sian koron^Z. pri.