tradukoj: be de en fr hu it nl pl pt ru tp

^*ŝnur/o [1]

^*ŝnuro

1.

Kuntorditaj fadenoj uzataj por ligi: en dom' de pendigito pri ŝnuro ne parolu [2]; (frazaĵo) tordi ŝnurojn el sablo (vane peni) [3]; (frazaĵo) trostreĉi la ŝnuron (tro ofte uzi unu saman rimedon).

2.

[4] Streko, kiu kunligas du punktojn de cirklo, plejofte, aŭ de alia kurbo: la longo de ŝnuro maksimume egalas al la diametro de la koncerna cirklo; mezortanto de ŝnuro trairas la centron.
Rim.: Ekzistas balasta sinonimo „kordo“ [5].

ŝnuri

Ligi per ŝnuro: tio ne estintus tro ĝena, se la malbone ŝnurita generatoro ne estus rompinta sian ŝnuron kaj traruliĝinta la ferdekon [6].

ŝnurego

Aparte dika ŝnuro el vegetaĵaj aŭ metalaj fadenoj, uzata por tiri aŭ movi pezajn objektojn: subite la ŝnuregoj, kiuj [la balonon] tenis, estis distranĉitaj, kaj nun ĝi ekflugis supren kun la aerveturisto [7]; ŝi malsekigis [la fadenon] per siaj larmoj, kaj tial ĝi estis fortika kiel ankra ŝnurego [8]; sur la ŝnuregoj [kunligantaj du turojn] glitas super la akvo de bordo al bordo vagonetoj [9]. kablo ¹

ŝnurestro [10]

Tiu, kiu gvidas vicon de montogrimpistoj kunligitaj per sekurŝnuro.

rektoŝnuro

Ŝnuro servanta por desegni rektajn liniojn, plejofte horizontalojn, por vicigi aĵojn laŭ unu sama rekta linio: aleo desegnita per la rektoŝnuro; planti terpomojn uzante rektoŝnuron; kiu etendis super ĝi rektoŝnuron? [11].