[3](je longo n, alidire:
n-elementa)
Tia permutof, ke ĝi lasas ĉiujn elementojn
senŝanĝaj, krom n elementojn
{a1,a2,...
an}, por kiuj
f(ai) =
ai+1
(se i < n) kaj
f(an) =
a1:
n-elementan ciklon oni foje nomas
n-ciklo;
la malvastigaĵo de ciklo al la elementoj, kiujn ĝi
ŝanĝas, estas
cikla permuto;
n-elementa ciklo havas
ordonn;
ĉiu permuto super finia aro estas malkomponebla en
kunligaĵon de duelementaj cikloj.
b)
[4](de grafeo)
Tia simpla ĉeno, ke
ĝiaj komenca kaj fina verticoj koincidas; alidire: fermita
ĉeno.
cirkvito.
Rim.:
La citita fonto donas neekvivalentan difinon.
cikla
1.
Rilata al ciklo.
2.
a)
[5](p.p. grupo)
Naskita de nur unu elemento:
la grupo de
n-modulaj restoklasoj estas cikla grupo,
naskita de la ekvivalento-klaso de 1;
ĉiu cikla grupo estas izomorfia al Z
aŭ, se finia, al Zn,
kie n signas ĝian ordon.
Utiligi ne plu uzeblan aŭ ne plu uzatan materialon,
ekzemple rubon, por krei novan materialon:
utiligu lokajn laborfortojn,
materialojn, monrimedojn kaj recikligajn lokajn teknikojn
[6];
globala sistemo de CO2-recikligo per sunenergio
[7].
Alterna kultivo de diversaj plantospecoj
laŭ la jaroj por konservi la fekundecon
de la grundo:
ruĝa trifolio ... bone uzeblas kiel dujara,
grundoriĉiga planto en la kultivciklo
[8].
Ŝajnis al mi prave, vastigi la sencon tiel, ke ankaŭ
motor~oj estu ~oj. La antaŭa difino tekstis nur
„~o3=velocipedo“,
sed velocipedo laŭdifine estas movata per piedoj. [MB]