- a)
- [1]
Surfaco, naskita de
ĉiuj rektoj (ĝiaj
naskantoj),
kiuj havas unu komunan punkton
(la verticon de
la
konuso), kaj sekcas fiksan linion
(ĝian
direktanton):
cirkla, elipsa, kvadrata ks konuso (kies direktanto
estas
cirklo, elipso, kvadrato ks, orta al ĝia akso);
se ebeno sekcas konuson nur en ĝia vertico, ĝi apartigas
du duonojn de la surfaco, kiujn oni nomas ankaŭ konusoj
aŭ duonkonusoj.
koniko,
rektara. - b)
- [2] Solido, kiun limas duono de konuso 1.a (ĝia flanko) kaj unu ebena surfaco (ĝia bazo), kiu sekcas la konusan surfacon laŭ fermita linio.
Rim.: Pro la komunuza senco de „konuso“ la vortaroj emas difini ĝin fake kiel solidon (vd [3]). Ŝajnas al ni, ke tio estas tro pedanta, ĉar la naciaj lingvoj kutime akceptas ambaŭ fakajn sencojn. Oni uzu „konusa surfaco“ aŭ „konusa solido“ en dubaj okazoj.