fondo,
fundo,
fundamento,
grundo,
piedestalo,
soklo.
esenco,
fundo,
fundamento,
kerno,
kvintesenco
Substanco, kiu naskas salon per kombiniĝado kun acido.
- a)
[2]
(de pozicia nombrosistemo)
Nombro de eblaj valoroj por ĉiu
cifero, uzata en prezentado de nombro:
la bazo de nia kutima nombrosistemo estas 10
(la ciferoj alprenas unu el la dek valoroj de 0
ĝis 9);
la komputikistoj uzas la nombrosistemojn kun la bazoj
2,
8, 16 (duuman, okuman kaj deksesuman
nombrosistemojn).
-um.- b)
- [3]
(de logaritmo aŭ
eksponencialo)
La nombro, kies logaritmo egalas 1, aŭ la bildo
de
1 per eksponencialo:
la nombro e,
bazo de naturaj logaritmoj
[4].
-um.
- c)
- [5] (de geometria figuro) Konvencie elektita latero aŭ faco, kiu limas la figuron; la longo de tia latero aŭ la areo de tia faco: bazo de triangulo, piramido, cilindro, konuso; bazoj de prismo (ĉiu el ĝiaj du paralelaj kaj samareaj facoj); areo de paralelogramo egalas al la produto de unu ĝia bazo per la responda alto.
- d)
- [6]
(de modulo aŭ
vektora spaco)
Libera subaro, kiu
naskas la tutan spacon:
se vektora spaco havas finian bazon, ĉiuj
ĝiaj bazoj havas samtiom da elementoj;
se naskanta subaro N de vektora spaco
inkluzivas
liberan subaron L,
ekzistas bazo inkluzivanta L kaj
inkluzivata de N;
bazvektoro (ĉiu elemento de la
bazo).
Rim.: Kelkaj aŭtoroj preferas difini bazon kiel familion. Tio fontas el la fakto, ke por kelkaj aplikoj estas oportune uzi indican skribaĵon de la tipo ∑ αi∙ei kaj tio ebligas ordigi la bazvektorojn.dimensio,
orta,
ununorma.
- e)
- (de topologio T) Tia subaro de T, ke ĉiu elemento de T estas kunaĵo de elementoj el la bazo: en metrika spaco, la aro de ĉiuj globoj estas bazo.