tradukoj: be cs de en es fr hu it nl ru sv

^*sat/a [1]

^*sata

1.

Kies manĝobezono estas plene kvietigita: sata malsatan ne povas kompreni [2]; ĝissate manĝi, trinki [3]; havi sate (sufiĉe) da pano^Z.

2.

(figure) Kies deziro estas plene kontentigita: li mortis profundaĝa kaj sata de vivo^Z; satdormi; li estas sata je vulupto, per plezuroj

sat-

Prefikso de verboj, indikanta plenumon de la ago ĝis plena kontento, satureco ktp: satdormi, satmanĝi, satparoli, satplori, sattrinki.

satigi

1.

Kontentigi la manĝobezonon sufiĉe nutrante: kuiriston vaporo satigas [4]; promeso ne satigas [5].

2.

Kontentigi la deziron: satigi siajn bezonojn^B, instinktojn^B, sian revantan animon, sian ambicion; vi ekscitas sed ne satigas nian scivolemon; liaj okuloj ne povis satiĝi je la vidaĵo; satiĝinta de la vivo^Z; nesatigebla sciavido.

ĝissate

Ĝis atingo de sateco, laŭdezire, laŭvole: vi povas manĝi vinberojn kiom vi volos, ĝissate [6]; ; (figure) vi kaj mi ĝissate konversacios [7].

malsata

Sentanta manĝobezonon: malsata kiel lupo^B; ĉe stomako malsata ne kapricas palato [8]; en malsata familio mankas harmonio [9]; malsate morti.

malsati

Senti la bezonon manĝi: tuta jam sata, sed okulo malsatas (avidas) [10]. fasti

supersateco, trosatiĝo

Stato de tiu, kiu estas pli ol sata: oni diras ke per [malsato] la spirito lertiĝas kaj male per la trosatiĝo [11].