tradukoj: de en fr hu it nl pl ru sv

^*sekc/i [1]

^*sekci

1.

Esplore distranĉi la korpon aŭ organaron de vivaĵo: (figure) tro pedanta sekcado de la vortelementoj.

2.

[2] (p.p. geometria figuro rilate al alia) Havi komuna(j)n punkto(j)n kun ĝi (foje kun la kroma ideo, ke la unua figuro dividas la duan en du partojn): rekto, neinkluzivata de ebeno, sekcas ĝin en maksimume unu punkto; diagonalo sekcas paralelogramon en du egalajn triangulojn; se oni sekcas paralelepipedon per diagonala ebeno, oni ricevas du triangulajn prismojn.

sekco

1.

Bildo, kiu prezentas la internon de objekto (ekz-e konstruaĵo, organo, ks), desegnante ĝin tia, kia ĝi aperus, se oni tranĉus ĝin laŭ ia ebeno: sekco de la katedralo, orta al la transepto^PIV1.

2.

[3] (de surfaco aŭ solido) Intersekco inter la koncerna figuro kaj alia, plejofte ebeno: ĉiuj ebenaj sekcoj de sfero estas cirkloj; la ebenaj sekcoj de cirkla konuso estas nomataj konikoj.

sekcanto

Rekto, kiu sekcas ion (linion, surfacon, strekon, angulon ks): sekcanton ortan al la mezo de streko oni nomas mezortanto; sekcanto de du paraleloj difinas ok angulojn.
Rim.: Oni kutime ne nomas sekcanto de surfaco rekton, kiu ĝin nur tanĝas. Bricard [5] konas tiun ĉi nocion, sed sub formo „secanto“.

dusekci

(angulon) Sekci ĝin en du egalajn partojn: ĉiu mezortanto de regula triangulo dusekcas la kontraŭan angulon. bisekci

dusekcanto

(de angulo, aŭ de plurlatero) Rekto, kiu dusekcas la angulon, aŭ angulon de la plurlatero: la altoj de regula triangulo estas ankaŭ ĝiaj dusekcantoj. bisekcanto, duoniganto.
Rim.: Kiel montras la nombro de sinonimoj, ekzistas ia terminologia ĥaoso ĉirkaŭ tiu ĉi tre simpla nocio.

dusekcantoj de triangulo

intersekci sin

(p.p. du geometriaj figuroj) Havi komuna(j)n punkto(j)n, komunan subaron (nomatan intersekco): du paralelaj kurboj neniam sin intersekcas; la eĝoj de pluredro estas la intersekcoj de ĝiaj facoj; la intersekcopunkto (la nura punkto en la intersekco) de la tri altoj de orta triangulo estas ankaŭ la vertico de ĝia orto.
Rim.: „Intersekci sin“ aspektas kiel la netransitiva formo de „sekci“. Figuro A sekcas figuron B, do ambaŭ figuroj intersekcas sin. Kial oni ne uzu „sekci sin“? Eble pro la influo de la internacia „intersekco“. Estas rimarkinde, ke [9] prave signas „intersekci“ kiel transitivan verbon, sed donas netransitivan ekzemplon (sen refleksiva pronomo). Werner [10] same signas la verbon transitiva, sed donas tradukojn per refleksivaj verboj.