tradukoj: be bg ca de en es fr hu nl ru sv tp

^*suk/o [1]

^*suko

1.

Organika nutra fluaĵo: suko de viando; citronsuko.

2.

(figure) Kerna esenco, plejgravaĵo, plej grava parto: tiu libreto enhavus la sukon de la doktrino. medolo.

suka

1.

El suko.

2.

sukoplena suke verda folio^Z.

3.

(figure) Vive interesa, kaŭzanta kvazaŭ-frandan plezuron: ŝi parolis erare, ĉar neniam ŝi bone ellernis la serban lingvon, per sia speciala suka kaj pitoreska lingvo, en kiu la kazoj neniam estas ĝustaloke [2]. sensuka²pika¹, spica²

florsuko

nektaro la Muzoj estas flirtemaj abeloj; ... kaptante nur la florsukon de io, baldaŭ ili rapidas al nova [3].

sensuka

1.

Tute senforta: sensuka (senhuma) tero^Z; sensukiĝis la vinbero^Z sekiĝi, velki

2.

(figure) Ne donanta la atenditan plezuron, neinteresa, elreviga: la vera, viva sekvoiro post Jesuo retiriĝis favore al la sensuka, distanca kaj dogmisma mispieco [4]; la albumo kiel tuto rezultis iom sensuka kaj grizeta [5]. suka³

sukoplena, sukoriĉa

Plena je abunda suko: ĉie li trovis sukplenan verdaĵon^B; akvomelono ... estas melonsimila kaj ĝia sukoriĉa pulpo estas akveca [6].