tradukoj: be de en es fr hu nl pl pt ru

^*punkt/o [1]

^*punkto

1.

Malgranda makuleto sur supraĵo: la punktoj kaj strekoj de la Morsa alfabeto; havi ruĝajn punktojn sur la haŭto; nigra punkto vidiĝis en la ĉielo, anoncante pluvon.

a)

Interpunkcia signo (.) uzata precipe por marki frazfinon kaj mallongigon: demandosigno estas uzata post demandaj ĉeffrazoj anstataŭ punkto [2]; uzu „ktp“ (sen punkto) kaj ne k.t.p. [3]; (figure) meti la finan punkton al polemiko; (figure) kial ne fari laŭ lia peto: cedi al li la misiiston kaj punkto? [4]

2.

Preciza loko, kie io okazas: la punkto de kontakto de du korpoj; apogpunkto; la deirpunkto, alvenpunkto; la armeo okupis la plej gravajn punktojn de la lando; dometo, staranta sur alta punkto de monto; sur kia punkto li freneziĝis?^Z idistoj staras nun sur tiu sama punkto, sur kiu ili staris antaŭ 20 jaroj; punkto de vidado^Z (loko, de kie oni vidas plejbone pentraĵon, pejzaĝon, konstruaĵon; (f): maniero juĝi la aferojn); (figure) rigardi la aferon de malĝusta punkto de vidado^Z; tio estas lia tikla, vunda punkto (pri tio li estas tre impresebla, tio estas lia malforta flanko).

3.

Speciala temo, kiun oni atentas: la diskutita punkto de la regularo estis...; la ĉefa punkto estas sukcesi; parolado, prediko pri tri punktoj objekto³

4.

a)

[5] Senlime malvasta spacero, konsiderata kiel havanta nek larĝon, nek longon: renkonto de du rektaj linioj naskas unu punkton.

b)

[6] Elemento en spaco, speciale topologia, afina aŭ metrika.

5.

Malgranda enpaĝiga mezurunuo de longo, kies valoro varias laŭ landoj: en Anglalingvujo oni uzas la „pigan punkton“ (351µm) kaj la „grandan punkton“ (353µm); en la kontinenta Eŭropo oni uzas la „ciceran punkton“ (376µm); naŭpunkta tiparo.

punkti

Meti, desegni multajn punktojn sur io: punkti gravuraĵon; ruĝa floro punktita per nigraĵoj; griza, nigre punktita plumaro; (figure) herbejo punktita de floroj^B.

^*dupunkto

Interpunkcia signo (:) uzata precipe por enkonduki klarigon aŭ citaĵon.

elirpunkto

(figure) Bazo de rezono, tuto de antaŭsupozoj por pensado aŭ agado: dum longa, tre longa tempo tiu afero ... estis la elirpunkto de miaj paŝoj al kompreno, al dubo kaj al kritiko [7].

mezpunkto

mezo.

starpunkto

(figure) Esprimita opinio aŭ sinteno pri pridisputata temo: la teksto estas ampleksa kaj bone prilumas mian starpunkton pri multaj aktualaj demandoj [9]

superpunkto

Diakritilo en formo de punkto metita super la koncerna baza litero: en Esperanto superpunkto diferencigas j disde ĵ.

tripunkto

Interpunkcia signo (…) uzata anstataŭ punkto post nefinitaj frazoj, aŭ kie io estas ellasita, aŭ signas iom longan paŭzon (pro hezito, interrompo ktp).

turnopunkto, turnpunkto

(figure) Grava ŝanĝo de direkto, de agmaniero, ofte sub premo de ekstera cirkonstanco: en la homa historio estas eventoj, kiujn oni povas taksi turnopunktoj [10].

vidpunkto

1.

Punkto de observado: de tiu vidpunkto li vidis la tutan valon.

2.

(figure) Mensa pozicio el kiu oni rigardas aferon: laŭ/el tiu vidpunkto vi estas prava; fiksita vidpunkto, pozitiva konscio, blindigus kaj surdigus la poeton al la veraj tendencoj de la epoko [11].

ĉefpunkto geografia

La kvar gravaj punktoj de la horizonto: Nordo, Sudo, Oriento, Okcidento.

fiksa punkto

(de bildigo f) Tia elemento x, ke f(x) = x: kuntiro de kompleta metrika spaco al si mem akceptas nur unu fiksan punkton.
Rim.: Oni diras sendistinge „a estas fiksa punkto de f“, aŭ „punkto a estas fiksa per f“.