tradukoj: be de en fr hu nl pl pt ru

transcend/a ^Z

transcenda

1.

Karakterizas, rilate al iu estulo aŭ estularo ĉion, kio estas klarigebla nur per la efiko de ekstera, supera agado, sekve ĉion, kio estas trans ĉia ebla sperto aŭ kono. imanenta.

2.

(evitinde) (figure) Morale aŭ intelekte eminentega.
Rim.: Neniam mi renkontis ĉi tiun sencon ĉe la esperanta vorto. Laŭ mi, ĝi ne ekzistas en la reala Esperanto; kaj tutcerte multaj ĝin miskomprenus se ĝi estus tiel uzita. Por ruso la figura senco estus „nekomprenebla, kiun ne eblas percepti aŭ kompreni per ordinara rezonado“. [Sergio Pokrovskij]

3.

a)

[1] (p.p. elemento de korpo K', super subkorpo K) Estanta radiko de neniu polinomo super K. algebra.

b)

[2] (p.p. reela aŭ kompleksa nombro) Transcenda ^3.a super la korpo de racionaloj: π kaj e estas la plej famaj transcendaj nombroj, sed oni ankoraŭ ne pruvis, ĉu e+π estas transcenda. algebra.

c)

transcenda ekvacio, transcenda kurbo.

Rim.: Bricard [3] konas la nocion, sed sub formo „transcendenta“, troviĝanta ankaŭ en [4].

transcendi

Leviĝi super iu regiono de la konado aŭ pensado kaj penetri en superan regionon.