tradukoj: de en es fi fr hu nl pt ru

^* -uj/ [1]

I.

Sufikso signifanta:

1.

Objekton, kiu entenas tute en si pli malpli grandan kvanton da aliaj objektoj de difinita speco montritaj per la radiko: sukerujo (vazo en kiu oni metas sukerpecojn); cigarujo (skatoleto, en kiu oni tenas cigarojn); piprujo, salujo, supujo, tenujo^Z, trinkujo^Z, lavujo^Z, pistujo^Z, konservujo^Z, paperujo, monujo, abelujo; la patro donacis al mi kolektujon, kaj li mem ĵetis en ĝin la unuan moneron^Z. ejo, ingo

2.

Vegetaĵon, kiu donas la fruktojn montritajn per la radiko: pirujo, pomujo; ne ĉia fruktujo estas arbo^Z
Rim.: Kiel oni vidas per tiu lasta ekzemplo, povas okazi konfuzo inter la sencoj ¹ kaj ² de tiu sufikso, kiun oni anstataŭigas en tia okazo per sinonimoj: kafkruĉo, kafarbo; tekruĉo, teskatolo, tearbeto; fruktokonservujo, fruktarbo.

3.

Lando, landaro aŭ regiono, nomita laŭ ĝiaj homoj:

a)

Laŭ la kerna etno kaj ties lingvo (nomoj propraj): Francujo, Germanujo, Kurdujo; Arabujo, Helenujo, Slavujo, Tjurkujo, Anglalingvujo; ne ĉiu rusujano estas ruso^Z.

b)

Laŭ ideologio: Esperantujo, Islamujo, Kristanujo, Paganujo.

c)

Speco de politika aŭ administra teritoria unuo laŭ la rango de ties estro (komunaj vortoj): emirujo, episkopujo, grafujo, prefektujo, princujo.
Rim. 1: Kontraste al episkopujo aŭ prefektujo, la episkopejo aŭ prefektejo indikas la oficejojn de resp. episkopo aŭ prefekto (kaj metafore, la estraron tie funkciantan).
Rim. 2: Tiusencaj uj-vortoj estas komunaj substantivoj, ne propraj nomoj. Por fari propran nomon omaĝe al iu persono oni uzas la neoficialan sufikson -i/: Kolumbio, Saudio ktp.

d)

Laŭ deveno: patrujo.

Rim. 1: Oni nepre evitu la uzon de tiu sufikso post nomoj finiĝantaj per „lando“.
Rim. 2: La deetna sufikso uj estas uzata nur por la landoj de la „antikve civilizita mondo“, t.e. de Eŭropo (krom: Irlando, Islando, Finnlando, Holando, Frislando, Nederlando) kaj Azio. Tial apud Egipto^B (lando de egiptanoj) oni trovas ankaŭ la formon Egiptujo^Z (lando de egiptoj).

II.

Vortero, kun signifo ¹ de la sufikso.

ujo

Vazo, kesto aŭ ajnaforma aĵo, kiu entenas tutajn objektojn.

enujigi

Meti en ujon.