[1]
Ĉiu el la nombroj (aŭ aliaj matematikaj objektoj),
kiujn oni multiplikas
unu per alia, por ricevi produton.
3.
Kaŭzo de fenomeno aŭ de rezultato:
faktoro de sukceso;
la vera faktoro de la evoluo de Esperanto estas preskaŭ
ekskluzive la gazetaro.
faktoreca
(p.p. komuteca,
integra,
unuhavaringo)
Tia, ke ĉiu ĝia elemento esprimiĝas
unike kiel produto de neredukteblajfaktoroj:
la ringo de entjeroj estas faktoreca;
ĉiu ĉefideala
ringo estas faktoreca.
Rim.:
La unikeco ne estas absoluta. La faktoroj en du
malkomponaĵoj
de la sama elemento povas diferenci per inversigebla faktoro.
Ekz-e
6 = 2×3 = (-2)×(-3).
La difino ne estas sufiĉe preciza. Laŭ la vortaro
de Kabe, la nura senco de faktoro estas "malsupera makleristo".
La donita franca traduko estas provizora.[MB]