tradukoj: be de en fr hu pl pt ru

invariant/o

invarianto

Propraĵo de matematika objekto, kiu restas senŝanĝa, kiam oni aplikas al ĝi iujn bildigojn; la senŝanĝa objekto mem: areo estas invarianto de geometriaj figuroj (rilate izometrioj); la spuro de la matrico de endomorfio estas invarianto (rilate al la ŝanĝo de bazoj); la centro de ebena rotacio estas invarianto de ĝi (aŭ: per ĝi); invariantokorpo.
Rim.: Tiu termino devus havi pli skemismajn ekvivalentojn, kiel nevarianto[2], senŝanĝaĵo, aŭ eĉ senŝanĝulo, sed ial ili ne aspektas kutimaj.

invarianta

1.

(fakula ĵargono)[3] Estanta invarianto: figuro invarianta per iu transformo (egala al sia bildo per ĝi).

2.

[4] (p.p. subgrupo H de grupo G) Invarianta ¹ per ĉiu interna aŭtomorfio de G; alidire: tia, ke a.x.a^-1∈H por ĉiuj x∈H kaj a∈G: ĉiuj subgrupoj de komuteca grupo estas invariantaj; H estas invarianta subgrupo de G, se kaj nur se ĉiu dekstra klaso de G rilate al H estas ankaŭ maldekstra klaso kaj inverse. normala, memkonjugita; simpla subgrupo.
Rim.: Krom la du cititaj sinonimoj troveblas ankaŭ „simetria subgrupo“, ekz-e en [5], kiu termino estas maloportuna pro la eventuala konfuzo kun simetria grupo.