tradukoj: be de el en es fr hu nl pl pt ru

²neŭtr/a

neŭtra

1.

Gramatika genro¹ aŭ genro², kiu depende de la lingvo povas implici neulecon aŭ neaktivecon. En Esperanto tiu nocio konkretiĝas en aĵgenro.

2.

Nek acida nek baza.

3.

[1] (p.p. elemento e∈E rilate al operacio † en E) Tia, ke x†e = e†x = x por ĉiu x∈E: la nombroj 0 kaj 1 estas neŭtraj respektive rilate al adicio kaj multipliko; idento-rilato estas neŭtra rilate al kunligo de rilatoj.
Rim.: Pli vaste eblas diri, ke elemento estas neŭtra dekstre (resp. maldekstre), se nur x†e = x (resp. e†x = x). Kiam la operacion oni signas adicie (resp. multiplike), la neŭtran elementon oni ofte signas per 0 (resp. 1).

neŭtriganto, neŭtriga elemento

(de elemento x∈E rilate al operacio † en E) Tia elemento x^~, ke x†x^~ = x^~†x = e, kie e estas neŭtra ³ rilate al operacio †: se ĝi ekzistas, kaj se la operacio estas asocieca, la neŭtriganto estas unika; neŭtriganto de neŭtriganto de x estas x mem; -3 estas neŭtriganto de 3 rilate al adicio.
Rim.: Kiam la operacion oni signas adicie (resp. multiplike), la neŭtriganton de x oni ofte signas per -x (resp. x^-1). inverso, kontraŭegalo.

neŭtrigebla

(p.p. elemento x∈E rilate al operacio † en E) Tia, ke ekzistas ĝia neŭtriganto rilate al † en E: la nombro 2 ne estas neŭtrigebla rilate al multipliko en la aro de entjeroj, sed ja en la aro de racionaloj. inversigebla, invershava, kontraŭegaligebla.

neŭtra elemento, neŭtraĵo

(de aro E rilate al operacio † en E) Elemento en E, neŭtra ³ rilate al †: se ekzistas neŭtra elemento, ĝi estas unika. unuo, nulo.