argument/o

^*argumento

Rezona pruvo en diskuto: tiel la granda argumento de niaj kontraŭuloj disfalas; la argumentoj per kiuj oni kontraŭ tio ĉi batalas^Z; se niaj argumentoj estas malĝustaj, forĵetu ilin^Z.

a): [2] (de funkcio, operacio aŭ rilato): en la esprimo f(x,y+z) la funkcio f havas du argumentojn, nome x kaj y+z; f estas duargumenta funkcio; unuargumenta funkcio estas duargumenta rilato; la argumentoj de adicio (resp. multipliko) oni nomas ankaŭ termoj (resp. faktoroj). parametro.
Rim.: La nocio estas sufiĉe elasta. Kiel argumenton de bildigo oni povas konsideri ĉiun elementon de ĝia fonto-aro, foje nomata argumentaro, sed se tiaj elementoj estas opoj, ankaŭ iliaj termoj estas konsidereblaj kiel argumentoj. La kunteksto devas klarigi, pri kio oni parolas.
b): [3] (de komplekso z) Tia reelo θ, ke z = |z|.(cosθ + i.sinθ), kie |z| prezentas la modulon de z: la argumenton oni kutime prenas en la intervalo ]-π,+π] kaj foje signas per Arg z; la argumento de nenula reelo egalas al 0 (se pozitiva) aŭ π (se negativa).
c): polinomo.
Rim.: Ĉi-kuntekste Bricard [4] uzas „varianto“, kiel ĉe funkcio, kaj Werner [5] konas „nedeterminita grando“, kiu verŝajne respondas al la sama intenco, sed ĝenas pro la konkreta senco de „grando“, dum temas pri nocio tre formala.