tradukoj: bg br cs de el en es fr he hu it ja ku la nl pl pt ru sk tp tr vo zh

^*hom/o [1]

^*homo

Genro el familio homedoj (Homo), el kiu plu nur vivas la specio Homo sapiens, plej evoluinta vivaĵo de la tero, karakterizata per vertikala teniĝo, racia inteligenteco kaj parolkapablo: homoj ne ĉiam racie agas; ĉiu homo amas sin mem [2]. viroantropologio, arto, historio, medicino, menso, religio, scienco ², socio ¹, teĥniko

homa

De homo: la homa parolo; homaj kadavroj; faritaĵo de homaj manoj [3]; la nehomaj krioj de lia edzino [4].

homaro

La tuta homa gento: grandegan signifon havus por la homaro la enkonduko de unu komune akceptita lingvo [5].

homaranismo

Doktrino postulanta, ke ĉiu rigardu kaj amu ĉiulandajn homojn kiel siajn fratojn.

homeco

1.

La eco esti homo, aparteni al la homa gento, uleco: depost la momento, en kiu mi perdis la kredon pri mia homeco, miaj suferoj finiĝis [6]; en sia demando la legantino mencias (ne)homecon de la aganto [7]; la homeco kaj la dieco de Jesuo Kristo.

2.

La supozataj trajtoj de „nedifektita“ homa naturo (kompatemo, helpemo, bonfaremo): Vi pensas, ke la skito la barbara Aŭskultos tiun voĉon de la vero Kaj de l' homeco, kiun ne aŭskultis La grek' Atreo? [8]; kiel migranta, senhejma apostolo de libero kaj homeco mi montrus al ili la gvidstelon [9].

homeca

1.

Rilata al homeco¹: la malĝojiga, la lamentinda, sed tute homeca afero estas, ke tiuj, kiuj ĵus hieraŭ mem estis la persekutatoj, nun estas la plej kruelaj persekutantoj [10]

2.

Rilata al homeco²: ni volas kulturi ĉe niaj membroj „fortikan senton de homeca solidaro“ [11]; tiuj, kiuj laboras, estas tre helpopretaj kaj homecaj [12]

homido

Ido de homo: ho, rememoru, kia estas la daŭro de mia vivo, por kia vantaĵo Vi kreis ĉiujn homidojn [13]. infano

homino^Z

Ina homo. virino

ĉiuhoma

universala

malhoma, nehoma

Ne homaspekta, ne inda je homo: tro kruela, tro mizera, tro terura...: li komencis ripeti per raŭka, nehoma voĉo: mi kredas, mi kredas [14]; la komunumo ... malhome supervivis meze de la polucio kaj de la mizero [15].

multhoma, multehoma, homplena

Enhavanta multajn homojn; loĝata de multaj homoj: homplena strato; multhoma lando; li ekrigardis tra la vitro sur la multehoman kaj multemovan straton [16].

kavernhomo

Prahomo, kiu loĝis en kavernoj.

komunhoma, komunehoma

Interesanta ĉiujn homojn: ĉiu societo aŭ kongreso aparte decidu ion tian, kio alproksimigus la grandan komunehoman celon almenaŭ je unu paŝo [17].

neĝhomo, neĝviro

Skulptita figuro simila al homo farita el neĝo.

pajlohomo

(frazaĵo) Homo, kiu nur ŝajne funkcias, malantaŭ kiu reale decidas aliaj homoj kaŝataj: hodiaŭaj studoj tamen pruvas, ke li estis nura pajlohomo: la vera «Ido» estis unu el la sekretarioj mem de la Komitato, nome Louis Couturat [18]. temas pri piramideta strukturo kun pluraj pajlohomoj, ... surscenigantaj simplan farson [19].

prahomo

Iu el la diversaj prahistoriaj, tre antikvaj homoj, ankaŭ tiuj, kiuj rase malsimilas al nuntempuloj: laŭ via logiko, vortoj ne estas utilaj, ĉar prahomoj fartis bone sene [20].

senhoma

Kie homoj ne estas, nevizitata, neloĝata: la vojo inter la ĝardenoj estas senhoma [21].

senhomejo

Loko, regiono, kie neniu homo vivas konstante: la arbaraj senhomejoj de la interna Afriko [22]; li alvenis la regionon de la kristanoj trans la senhomejo, tra kiu laŭ homa memoro neniu andaluza armeo pasis [23].

senhomigi

Senigi je loĝantoj: pesto kaj milito senhomigis la tutan landon. dezertigi

superhomo

Imago de nova homtipo, havanta eksterordinare superajn kvalitojn.
Rim.: La nocio venas de Henricus Müller kaj estis uzata poste de Herder, Goethe kaj Nietzsche. La nazioj misuzis la nocion por sia ideologio.

superhoma

Superanta la kapablojn de normala homo: la dioj donis al li superhoman memoron kaj la miraklan penetreman okulon [24].

homama

Zorganta pri la feliĉo de l' homoj. humana

homevitulo

Homo, kiu malŝatas kaj evitas aliajn homojn.