tradukoj: be ca de en es fr hu nl pl pt ru tp

¹pozitiv/a

pozitiva

1.

Bazita nur sur realaĵoj, faktoj: pozitiva filozofio, scienco.

2.

Reala, praktike efektiviĝinta: pozitivaj rezultatoj.

3.

Donanta, asertanta ion certan: ligi la homojn povas nur sameco pozitiva, sed ne negativa^Z; senreligieco donas al la homo neniun pozitivan apogon^Z; feliĉe ni povas respondi tiun demandon tute pozitive^Z.

4.

Asertanta simple la kvaliton, sen ia komparo: pozitiva adjektivo. komparativo, superlativo.

5.

a)

[1] (p.p. nombro aŭ p.p. elemento en orda, adicie signata monoido) Pli granda ol nulo: pozitiva kvanto povas esti signata per la signo + (ekz-e +3 aŭ simple 3); kvadrato de reelo estas ĉiam pozitiva. negativa.
Rim.: Kiel por ĉiu ordo-rilato ekzistas ambigueco, ĉu oni konsideras ĝin strikte aŭ malstrikte. Laŭ la kunteksto eblas konsideri, ke 0 estas pozitiva aŭ ne.

b)

(p.p. afina izometrio) Tia, ke la determinanto de ĝia asociita endomorfio estas pozitiva ^5.a. negativa;delokigo.
Rim.: Ni ne trovis aŭtoritatan fonton por tiu ĉi termino, sed aspektas, ke inter ĉiuj nacilingvaj metaforaĵoj pozitiva, rekta, propra... tiu ĉi estas la plej facile pravigebla kaj oportuna por krei malasencan terminon.

6.

Karakterizas bildon, kies nigraĵoj kaj blankaĵoj respektive respondas al tiuj de la reproduktita bildo.

7.

Karakterizas tiun el la du elektroj, kiu respondas al la karbo ĉe pilo. negativa.

pozitivismo

1.

Doktrino, kiu forpuŝas metafizikon kaj allasas nur eksperimentajn faktojn.

2.

Doktrino de Auguste Comte.

pozitivisto

Pozitivismano.

malpozitiva

1.

(Malo de pozitiva ⁷). negativa ⁵.

2.

(Malo de pozitiva ⁶). negativa ⁴.

nepozitiva

[2] (p.p. nombro) Malpli granda ol 0 aŭ egala al ĝi.
Rim.: Vd rimarkon sub nenegativa.